سوعاء. [ س ُ وَ ] ( ع اِ ) مَذی ( مدی ). ( منتهی الارب ). مذی. ( ذیل اقرب الموارد ). مذی. و آن رطوبتی باشد که از مردان و زنان در ابتدای آرزو آید تا راه آب آرزو تازه شده و بیرون آمدن آسان گردد و مجرای آن بر بالای مجرای آب آرزو است. ( از بحر الجواهر ).
