سوط

[ویکی الکتاب] معنی سَوْطَ: شلّاق - تازیانه
معنی صَوْتِ: صدا
ریشه کلمه:
سوط (۱ بار)

«سَوْط» به معنای «تازیانه» و در اصل به معنای مخلوط کردن چیزی به چیزی است; سپس به تازیانه که از رشته های مختلف چرم و مانند آن بافته شده اطلاق گردیده است، و بعضی آن را کنایه از عذاب می دانند، عذابی که با گوشت و خون انسان آمیخته می شود، و او را سخت ناراحت می کند.
شلاق که از پوست بافند. اصل آن به معنی آمیختن است و علت این تسمیه آن است که تارهای شلاق به هم آمیخته و مخلوط است (راغب) سوط به معنی نصیب و شدّت نیز آمده است . گوئی به ملاحظه پی در پی بودن عذاب «صبّ» آمده است و گرنه لازم بود بگوید «ضرب علیهم ربک سوط عذاب» این کلمه یکبار در قرآن آمده است.