سوسن طاقدیس ( زاده ۱۷ بهمن ۱۳۳۸ در شیراز – درگذشته ۵ اردیبهشت ۱۳۹۹ ) نویسنده ایرانی بود.
سوسن طاقدیس از کودکی به نویسندگی علاقه داشت. او پیش از آنکه به مدرسه برود یکبار سرگذشت ویکتور هوگو را از رادیو شنیده بود. زندگی ویکتور هوگو توجه طاقدیس را به نویسندگی جلب کرده بود. پس از رفتن به مدرسه و آموختن خواندن و نوشتن، خواندن قصه ای در مجله کیهان بچه ها بر او تاثیر گذاشت. بیشترین انگیزه برای او زمانی ایجاد شد که در سن هفت - هشت سالگی، مادرش برای رفتن به سر کار، بچه ها را به او می سپرد و سوسن برای ساکت کردن بچه ها برای آنها قصه می گفت.
... [مشاهده متن کامل]
سوسن طاقدیس نویسندگی را از داستان بی پایان نوشته میشائل انده، ارباب حلقه ها نوشته جی. آر. آر. تالکین، موش و گربه نوشته عبید زاکانی، خاله سوسکه با بازنویسی بیژن مفید یاد گرفت.
سوسن طاقدیس کار حرفه ای خود را در دهه ۱۳۶۰ ( خورشیدی ) با نوشتن داستان در مجله کیهان بچه ها آغاز کرد. نخستین داستانی که از او چاپ شد، "بابای من دزد بود" نام داشت. او در اوایل انقلاب ۱۳۵۷ ایران این داستان را برای کیهان بچه ها فرستاد و مورد توجه سردبیر وقت قرار گرفت. این موضوع باعث شد به تهران کوچ کند و به داستان نویسی در زمینه ادبیات کودک و نوجوانان ادامه دهد. یکی دیگر از داستانهایش که در کیهان بچه های آن زمان چاپ شده " قصه غصه های گلی " نام دارد .
سوسن طاقدیس معتقد بود که یک کودک با سرمایه بزرگی از ترس، نیاز، تردید، و احساس ناامنی به دنیا می آید برای همین، کودک دست به کارهایی مانند بازنمایی واقعیت می زند تا این احساسات را کنترل کند. از دید سوسن طاقدیس، کودک به کمک این احساس ها و این نیازها به سمت چیزهایی می رود که او را از این حالت ترس، تردید و نیاز آسوده کند. بنابراین او در هر لحظه به چیزهایی دست می یابد که در عین اینکه او را آسوده می کند دوباره پرسش ها و انگیزه های تازه ای برای پویش و حرکت به او می دهد. سوسن طاقدیس نتیجه می گیرد که ریشه تخیل، نیازی است که کودک به خلاقیت دارد. یعنی انسان ( کودک ) چیزهایی را می سازد که نداشته است و این به انسان ( کودک ) احساس قدرت می دهد.
سوسن طاقدیس از گستردگی سانسور ادبیات کودک در ایران، ابراز نگرانی می کرد.
او برای نگارش کتاب قدم یازدهم برگزیدهٔ بیست و سومین دورهٔ کتاب سال ایران شد. . این داستان، همچنین بهترین فیلم انیمیشن جشنواره بین المللی لوبلین شد.
سوسن طاقدیس از کودکی به نویسندگی علاقه داشت. او پیش از آنکه به مدرسه برود یکبار سرگذشت ویکتور هوگو را از رادیو شنیده بود. زندگی ویکتور هوگو توجه طاقدیس را به نویسندگی جلب کرده بود. پس از رفتن به مدرسه و آموختن خواندن و نوشتن، خواندن قصه ای در مجله کیهان بچه ها بر او تاثیر گذاشت. بیشترین انگیزه برای او زمانی ایجاد شد که در سن هفت - هشت سالگی، مادرش برای رفتن به سر کار، بچه ها را به او می سپرد و سوسن برای ساکت کردن بچه ها برای آنها قصه می گفت.
... [مشاهده متن کامل]
سوسن طاقدیس نویسندگی را از داستان بی پایان نوشته میشائل انده، ارباب حلقه ها نوشته جی. آر. آر. تالکین، موش و گربه نوشته عبید زاکانی، خاله سوسکه با بازنویسی بیژن مفید یاد گرفت.
سوسن طاقدیس کار حرفه ای خود را در دهه ۱۳۶۰ ( خورشیدی ) با نوشتن داستان در مجله کیهان بچه ها آغاز کرد. نخستین داستانی که از او چاپ شد، "بابای من دزد بود" نام داشت. او در اوایل انقلاب ۱۳۵۷ ایران این داستان را برای کیهان بچه ها فرستاد و مورد توجه سردبیر وقت قرار گرفت. این موضوع باعث شد به تهران کوچ کند و به داستان نویسی در زمینه ادبیات کودک و نوجوانان ادامه دهد. یکی دیگر از داستانهایش که در کیهان بچه های آن زمان چاپ شده " قصه غصه های گلی " نام دارد .
سوسن طاقدیس معتقد بود که یک کودک با سرمایه بزرگی از ترس، نیاز، تردید، و احساس ناامنی به دنیا می آید برای همین، کودک دست به کارهایی مانند بازنمایی واقعیت می زند تا این احساسات را کنترل کند. از دید سوسن طاقدیس، کودک به کمک این احساس ها و این نیازها به سمت چیزهایی می رود که او را از این حالت ترس، تردید و نیاز آسوده کند. بنابراین او در هر لحظه به چیزهایی دست می یابد که در عین اینکه او را آسوده می کند دوباره پرسش ها و انگیزه های تازه ای برای پویش و حرکت به او می دهد. سوسن طاقدیس نتیجه می گیرد که ریشه تخیل، نیازی است که کودک به خلاقیت دارد. یعنی انسان ( کودک ) چیزهایی را می سازد که نداشته است و این به انسان ( کودک ) احساس قدرت می دهد.
سوسن طاقدیس از گستردگی سانسور ادبیات کودک در ایران، ابراز نگرانی می کرد.
او برای نگارش کتاب قدم یازدهم برگزیدهٔ بیست و سومین دورهٔ کتاب سال ایران شد. . این داستان، همچنین بهترین فیلم انیمیشن جشنواره بین المللی لوبلین شد.
