سوزک

لغت نامه دهخدا

سوزک. [ زَ ] ( اِ مرکب ) سوزاک. رجوع به همین کلمه شود.

فرهنگ فارسی

۱ - سوزنده سوزا . ۲ - ( اسم ) یکی از امراض مقاربتی است که در بادی امر عبارتست از التهاب قسمت انتهایی مجرای بول موسوم به پیشاب راه به واسطه میکروب مخصوصی به نام گونوکوک . گونوکوک از دسته باکتری های کروی و دوقلو است و رنگ گرم را به خود نمیگیرد . سوزاک مصونیت ندارد و مبتلایان ممکن است مجددا مبتلا شوند . هیچکس در برابر این بیماری مصون نیست . در زنان و مردان بالغ بیماری مزبور به وسیله مقاربت سرایت میکند .
سوزاک

پیشنهاد کاربران

در گویش میمند شهربابک به گیاه گزنه سوزک می گویند. چون تماس با آن باعث سوزش اندام ها می شود.
نام صحرایی در روستای سیاهبوم

بپرس