سوزنی سمرقندی

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است
سوزنی سمرقندی، شمس الدین، ابوبکر محمد
شاعر، متخلص به سوزنی. ملقب به تاج الشعراء وی که نسبش به سلمان فارسی می رسید در قریه کلاش سمرنقد به دنیا آمد و در بخارا تحصیل کرد و زندگی را در نخشب و سمرقند و بخارا سپری کرد. وی پیشه ی سوزن گری داشت و به همین جهت سوزنی تخلص می کرد.
وی از بزرگان شاعران دربار خانیه به شمار می رفت و چند تن از پادشاهان این سلسله را مدح گفته و مدایحی بسیار نیز در حق چند تن از بزرگان آل مازه یا برهان که روسای حنفیان ماوراءالنهر بودند سروده است.
سوزنی در هجو و هزل بسیار توانا بوده و در این فن مبالغه می کرده و در ضمن در مدایح و غزلیات نیز شاعر توانایی بوده است. او همچنین به زبان ترکی شرقی آشنا بوده و اول شاعری است که الفاظ ترکی را در شعر فارسی وارد کرده است. شمس الدین ابوبکر با عمعق و انوری و رشید وطواط و ادیب صابر معاصر بود. از آثار وی، دیوان شعر.