سوزن بال

لغت نامه دهخدا

سوزن بال. [ زَ ] ( اِ مرکب ) بچه مرغی که پرهای نوبرآورد و آن پرها بعینه مثل سوزن و خار باشد و آنراسیخ پر نیز گویند. ( آنندراج ) ( از غیاث ) :
به مرغانی که سوزن بال دیده
که جز اشک شرر دانه نچیده.
حکیم زلالی ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

بچه مرغی که پرهای نو بر آورد و آن پرها بعینه مثل سوزن و خار باشد و انرا سیخ پر نیز گویند

پیشنهاد کاربران

بپرس