[ویکی فقه] یکی از اهانت های خلیفه دوم به دختر رسول اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) تهدید به سوزاندن خانه حضرت زهرا (سلام الله علیها) بود که فقط به تهدید اکتفا نکرده و آن را عملی کرد و این عمل خلیفه دوم، در کتاب های اهل سنت ثبت شده است.
آنچه در روایات ثابت است عدم اثبات سوزاندن خانه حضرت زهرا (رضی الله عنها) توسط حضرت عمر فاروق (رضی الله عنها) و بسنده نمودن حضرت عمر فاروق (رضی الله عنها) به تهدید مصلحت آمیز، است.در هیچ جای روایات صحیح به سوزاندن خانه حضرت زهرا (رضی الله عنها) تصریح نشده است و اگر تهدید محض بمثابه سوزاندن خانه حضرت زهرا محسوب می شود؛ پس تهدیداتی که از رسول اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) نقل شده است، باید به حقیقت حمل شود. چنانکه می فرماید:اِنَّ اللَّهَ اَمَرَنِی اَنْ اُحَرِّقَ قُرَیْشًا. خداوند به من دستور داده تا قریش را بسوزانم.
النیسابوری، مسلم بن الحجاج ابو الحسین القشیری (متوفای۲۶۱ه)، صحیح مسلم، ج۴، ص۲۱۹۷، ح۲۸۶۵، بَاب الصِّفَاتِ التی یُعْرَفُ بها فی الدُّنْیَا اَهْلُ الْجَنَّةِ وَاَهْلُ النَّارِ، کتاب الایمان، بَاب بَیَانِ الْکَبَائِرِ وَاَکْبَرِهَا، تحقیق:محمد فؤاد عبد الباقی، ناشر:دار احیاء التراث العربی - بیروت.
قیاس این دو تهدید با یکدیگر، قیاس مع الفارق است؛ چرا که بین تهدید به آتش زدن بیت فاطمه با تهدیدی که از رسول خدا درباره متخلفان از نماز جماعت نقل شده است، هیچ گونه شباهتی وجو ندارد؛ زیرا:
← لزوم استدلال به روایات مخالف
با توجه به تصمیم قطعی خلیفه دوم و سوگند هایی که یاد کرده، و از طرف دیگر با توجه به مدارکی که در کتاب های اهل سنت یافت می شود، عمر بن الخطاب فقط به تهدید کردن بسنده نکرده؛ بلکه آن را عملی نیز کرده است.
آنچه در روایات ثابت است عدم اثبات سوزاندن خانه حضرت زهرا (رضی الله عنها) توسط حضرت عمر فاروق (رضی الله عنها) و بسنده نمودن حضرت عمر فاروق (رضی الله عنها) به تهدید مصلحت آمیز، است.در هیچ جای روایات صحیح به سوزاندن خانه حضرت زهرا (رضی الله عنها) تصریح نشده است و اگر تهدید محض بمثابه سوزاندن خانه حضرت زهرا محسوب می شود؛ پس تهدیداتی که از رسول اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) نقل شده است، باید به حقیقت حمل شود. چنانکه می فرماید:اِنَّ اللَّهَ اَمَرَنِی اَنْ اُحَرِّقَ قُرَیْشًا. خداوند به من دستور داده تا قریش را بسوزانم.
النیسابوری، مسلم بن الحجاج ابو الحسین القشیری (متوفای۲۶۱ه)، صحیح مسلم، ج۴، ص۲۱۹۷، ح۲۸۶۵، بَاب الصِّفَاتِ التی یُعْرَفُ بها فی الدُّنْیَا اَهْلُ الْجَنَّةِ وَاَهْلُ النَّارِ، کتاب الایمان، بَاب بَیَانِ الْکَبَائِرِ وَاَکْبَرِهَا، تحقیق:محمد فؤاد عبد الباقی، ناشر:دار احیاء التراث العربی - بیروت.
قیاس این دو تهدید با یکدیگر، قیاس مع الفارق است؛ چرا که بین تهدید به آتش زدن بیت فاطمه با تهدیدی که از رسول خدا درباره متخلفان از نماز جماعت نقل شده است، هیچ گونه شباهتی وجو ندارد؛ زیرا:
← لزوم استدلال به روایات مخالف
با توجه به تصمیم قطعی خلیفه دوم و سوگند هایی که یاد کرده، و از طرف دیگر با توجه به مدارکی که در کتاب های اهل سنت یافت می شود، عمر بن الخطاب فقط به تهدید کردن بسنده نکرده؛ بلکه آن را عملی نیز کرده است.
wikifeqh: آتش کشیدن_خانه_حضرت_زهرا