سورینام

[ویکی اهل البیت] جمهوری سورینام (به هلندی: Suriname) کشور کوچکی است در شمال آمریکای جنوبی . پایتخت آن پاراماریبو است . سورینام از نظر جمعیت و مساحت کوچک ترین کشور آمریکای جنوبی است . کشور سورینام از سوی شرق با گویان فرانسه و از سوی غرب با گویان هم مرز است. در جنوب آن برزیل و در شمال آن اقیانوس اطلس قرار دارد. مرزهای جنوبی آن با گویان و گویان فرانسه مورد مناقشه است. نام این کشور در فرهنگ های لغت اروپایی به صورت سِرانان تونگو سرانان هم آمده. سورینام در گذشته از مستعمرات پادشاهی هلند بود و به نام گویان هلند معروف بود.
Justitia - Pietas - Fides (Latin
سرود ملی: God zij met ons Suriname (Dutch
استقلال از هلند ۲۵ نوامبر ۱۹۷۵
واحد پول دلار سورینام ( SRD)
منطقه زمانی - در تابستان (DST) ART (UTC-3) DST (UTC-3)
بومیان آمریکایی از قبیله های آرواک و کاریب اولین کسانی بودند که سه هزار قبل از میلاد درسورینام سکنی گزیدند . در قرن هفدهم میلادی، انگلیسی و هلندی تلاشهای زیادی برای مستعمره کردن سورینام انجام دادند که سرانجام هلند ، کنترل پایدار را بدست آورد . هلند و در نتیجه سورینام ، سیستم کارگر برده ای داشتند که اکثر این برده ها از نژاد آفریقایی بودند . با این برده ها بدرفتاری زیادی می شد که باعث شد برده های زیادی به جنگل فرار کنند. این مارون ها ( که "ژوکاس" یا "باکابوسی ننگر" نیز نامیده می شدند) اغلب بر می گشتند و به مزارع حمله می کردند. نظام کارگری – برده ای در سال ۱۸۶۳ برانداخته شد تا این کشور، آخرین کشور اروپایی باشد که اینکار را انجام داده است. هرچند، برده ها تا سال ۱۸۷۳ آزاد نشده بودند. پس از آن، کارگران از کشور ایندیز شرقی هلند (اندونزی مدرن) برای کار به این کشور می آمدند. در سال ۱۹۵۴ سورینام صاحب دولت شد، هرچند امور دفاعی و روابط خارجی در کنترل هلند بود. در سال ۱۹۷۳ دولت محلی به رهبری NPK (حزبی از نژادهای مختلف) شروع به مذاکره با دولت هلند دربارهٔ استقلال کرد و در تاریخ ۲۵ نوامبر ۱۹۷۵ به استقلال رسید . اولین رئیس جمهور این کشور ژوهان فریر بود و نخست وزیر او هنک آرون (رهبر حزب ملی سورینام) بود. تقریباً یک سوم از جمعیت به علت ترس از عدم توانایی کشور جدید در ادارهٔ امور، به هلند مهاجرت کردند. تعدادی کودتای نظامی در سال ۱۹۸۰ باعث کدورت روابط بین هلند وسورینام شد، ولی انتخابات برگزار شد و قانون اساسی جدید در سال ۱۹۸۷ نوشته شد . کوتایی در سال ۱۹۹۰ مجدداً نظم را به هم زد ولی انتخابات در سال ۱۹۹۱ دوباره برگزار شد . با روی کار آمدن دموکراسی ، هلند نیز کمک های خود را از سرگرفت. از سال ۱۹۹۰ ، ائتلاف چهار حزبهٔ نیوفرانت به رهبری رونالد وشیان دولت را در اختیار داشته اند . در سالهای اخیر ، توسعهٔ اقتصادی یکی اصلی ترین مسائل دولت سورینام بوده است. اخیراً سورینام ، ارتش خود را به نیجریه فرستاده است تا از عبور و مرور اهالی گویانا به علت ترس از خشونت در انتخابات، جلوگیری کند. هرچند انتخابات گویانا در ۲۸ آگوست ۲۰۰۶ کاملاً آرام و به دور از خشونت بود.

سورینام (Suriname)
کلیسای جامع کلیسای جامع کلیسای جامع موقعیت. کشور سورینام در ساحل شمالی امریکای جنوبی، بین اقیانوس اطلس در شمال، گویانِ فرانسه در شرق، برزیل در جنوب، و کشور گویان در غرب، جا دارد. مساحت این سرزمین ۱۶۳,۸۲۰ کیلومتر مربع است و پایتخت آن شهر پاراماریبو است.سیمای طبیعی. سورینام به سه ناحیۀ جغرافیایی متمایز به شرح زیر تقسیم می شود: الف. جلگۀ ساحلی که باریک، پَست و باتلاقی است و عمدتاً با دیواره سازی و پس زدن آب دریا به دست آمده و شبکه هایی از کانال های مصنوعی آن را آبیاری می کنند. اراضی این قسمت از نظر کشاورزی بسیار غنی است و بیشتر جمعیت کشور در همین بخش زندگی می کنند. شهرهای مهم نیونیکری، تاتنس، گرونینگن، و بروکوپوندو نیز در همین قسمت قرار دارند. ب. بخش درون بومی یا ناحیۀ مرکزی را علفزار هایی تشکیل داده که بر ارتفاع و انبوهی جنگل های آن رو به جنوب افزوده می شود و بلندترین نقطۀ سورینام، کوه یولیانا توپ با ارتفاع ۱,۲۳۰ متر، در همین بخش واقع است. پ. ناحیۀ جنوبی را ارتفاعات فلات گونۀ مرتفعی فراگرفته است که خط الرأس آن ها مرز برزیل را تشکیل داده است. کوه های مزبور از جنگل های انبوه پوشیده شده اند و رودخانه هایی مانند تاپاناهونی، ایتانی، و کورانتاین که رو به شمال جریان دارند از آن سرچشمه می گیرند. رودخانۀ کورانتاین مرز کشور گویان و رودخانۀ ایتانی، که یکی از ریزابه های رود مارونی است، مرز گویانِ فرانسه را تشکیل می دهد. این قسمت از کشورِ سورینام که ارتفاع آن، به ویژه در مرز برزیل، به ۱,۰۰۰ تا ۱,۲۸۰ متر می رسد، هنوز شناسایی نشده و پوشیده از جنگل های دست نخورده و انبوهی است که زیستگاه حیات وحش سورینام محسوب می شود. اقلیم سورینام بسیار گرم و مرطوب است و وزش نسیم ساحلی تا اندازه ای از شدت آن می کاهد. میانگین دمای سالانه این کشور ۲۷ درجۀ سانتی گراد است و میانگین بارندگی سالانۀ آن در نوار ساحلی به ۲,۲۲۵ میلی متر می رسد.
اقتصاد. سورینام از نظر اقتصادی در موقعیت خوبی قرار دارد. کشاورزی عمدتاً در نوار ساحلی متمرکز است و برنج مهم ترین محصول صادراتی آن است. علاوه بر آن، نیشکر و موز نیز از دیگر اقلام مهم کشاورزی سورینام به حساب می آیند. جنگل داری و شیلات علاوه بر مصرف داخلی از اقلام صادراتی به شمار می روند. تولید آلومینیوم، مواد غذایی، چوب و الوار، سیمان، روغن نخل، سیگار و کفش ازجمله فعالیت های صنعتی این سرزمین است.
حکومت و سیاست. نظام حاکم بر کشور سورینام جمهوری چندحزبی با یک مجلس قانون گذاری است. مجلس ملی آن ۵۱ عضو دارد؛ اعضای این مجلس و نیز رئیس جمهور را مردم هر پنج سال یک بار انتخاب می کنند. قدرت اجرایی در دست رئیس جمهور است و هیئت دولت را او تشکیل می دهد.
مردم و تاریخ. برطبق آمار سال ۲۰۰۰، جمعیت کشور سورینام ۵۲۵هزار نفر است (۲۰۱۰) و تراکم نسبی آن به۳.۲ نفر در کیلومتر مربع می رسد. رشد سالانۀ جمعیت این کشور۱.۳ درصد است که عمدتاً در نوار ساحلی سکونت دارند، اکثراً هندی های آسیایی تبارند و از آیین هندو پیروی می کنند. ۲۴ درصد از مردم این کشور روستانشین اند و زبان رسمی آنان هلندی است. قدیمی ترین اقوامی که در نوار ساحلی سورینام ساکن شدند، کاریب ها بوده اند. اسپانیایی ها نخستین اروپاییانی بودند که در ۱۴۹۹م به این سرزمین وارد شدند و انگلیسی ها در ۱۶۵۰ در دومین سفر خود به این سرزمین ماندگاه هایی در آن تأسیس کردند. بنابر پیمان صلح بردا که در ۱۶۶۷ بین انگلیس و هلند منعقد شد، انگلیسی ها در قبال امتیازی که از هلندی ها در امریکای شمالی گرفتند، سورینام را به هلند واگذار کردند و هلندی ها با تأسیس ماندگاه هایی در این سرزمین، به تجارت برده پرداختند. آنان در ۱۸۶۳، پس از لغو برده داری، به اجیرکردن کارگران ارزان قیمت هندی و جاوه ای رو آوردند و آنان را به مهاجرت و سکونت در سورینام و کار در کشتزارها تشویق کردند؛ بدین سان آنان بسیاری از هندیان را در این سرزمین اسکان دادند. سورینام در ۱۹۵۴ به خودمختاری داخلی دست یافت و در ۲۵ نوامبر ۱۹۷۵ درحالی که گروه کثیری از هندیان، سورینام را به حالت اعتراض ترک می کردند، به استقلال کامل رسید.