سورک

سورَک ( به مازندرانی: سورِک ) یکی از شهرهای استان مازندران ایران است. این شهر مرکز شهرستان میاندورود است. [ ۲]
روستای سورک در ۱۵ دی ۱۳۷۵ تبدیل به شهر ودرسال۱۳۷۶شهرداری آن تأسیس گردید. [ ۳]
پیشینهٔ تاریخی سورک دقیقاً مشخص نمی باشد ولی آنچه مسلم است این است که این محل چندان سابقهٔ تاریخی ندارد. این شهر در دوران مختلف دستحوش حملات گوناگون شده است. در دوره قبل از اسلام توسط ( سکا ) ها ویران گشت. حکومت اسپهبدان مازندران به این منطقه رونق ویژه بخشید و باعث آبادی آن گشت. اما در زمان حکومت مرعشیان و میر تیمور مرعشی ( ۸۰۰ ه‍. ق ) سادات مرتضایی که از سادات مرعشی بودند به حکومت سورک دست یافتند. ( این موضوع می تواند دلیل خوبی باشد برای آنکه سورک قبل از۸۰۰هجری نیز دیاری آباد بوده و استقرار حکومت داشته است ) در سال های۹۷۰هجری در درگیری حکام مرعشی به دستور میر سلطان مراد سپاهی به سورک حمله می کند و آن را به آتش می کشد تا حکومت سادات مرتضایی را از سورک براندازد. در دوران حکومت میر سلطان مراد دوم سورک مورد تهاجم ملک بهمن قرار گرفت و بازار و خانه ها به آتش کشیده شد. در سفرنامه کنت دو گو بینو سیاح و سفیر فرانسه در دربار قاجار از سورک نام برده شده است. محمدعلی شاه قاجار نیز پس از شکست از مشروطه خواهان هنگام فرار صبح ر ادر سورک به سر برد و بعد از صبحانه به سمت روسیه گریخت. [ ۴]
نام های اماکنی که با سور جزء ترکیب دارند، می توانند با دو وجه متفاوت تحلیل شوند و به سبب درستی هر دو صورت از تعبیرات دوگانه، رد یا قبول آن ها آسان نخواهد بود.
• ابتدا می توان سور sur را همان سو ( su ) در ترکیبات سوت sut و سوته sutē و سوتک sutak و سوتاک دانست که در زبان طبری معنای نور و روشنایی حاصل از شعله های آتش دارد که وقتی با پسوندهای مکان از جمله بن و ک و واحد دفاعی کلا ترکیب شود، جهت سهولت در گفتار ( ر ) به سو اضافه می شود، بدون آنکه بار معنایی تازه ای به آن داده شود. با این نگاه ویژه به واژه سور می توان کلمه سو در طبری را دید.
• اما تعبیر دیگر سور در این زبان ( طبری ) بدون عنایت به فرضیهٔ بالا، سور ( sur ) و سر ( sor ) طبری خواهد بود که معادل فارسی سَرو ( sarv ) را در این زبان دارد. در نامیدن این درخت سخت چوب و سوزنی برگ که در حوزه های زبانی طبری در شرق و غرب و جلگه و کوهستان مازندران حتی قلمروی فرهنگی این زبان در رودبارهای لار، جاجرو، دماوند، ارنگه و طالقان که مشهور به سور و سر sor است، اتفاق گویش وجود دارد. آبادی هایی که با واژهٔ درخت ترکیب نام دارند، ابتدا در جنگلی پوشیده از نوع درختان خاص برای اولین بار بنیاد گذاشته می شوند و بهره برداری تدریجی با اقدام به قطع درختان طی سده های طولانی، سبب نابودی جنگلِ پیرامون آن ها می گردید و تنها واژه ای بی محتوا درترکیب نام آبادی به جا می ماند. نمونهٔ آن سرولات در شرق گیلان و سورکش در درهٔ کتول است. این درخت در زبان پهلوی سرو sarv و در بُندهش سرب sarb و سور و سر زبان طبری اشکال متنوع این نام در حوزهٔ زبان های گذشته و کنونی در ایران است. سرو درختی راست قامت و همیشه سبز و از شاه درختانِ اساطیری ایران است که در عرصه های گوناگون اساطوره، مذهب و ادب، شهرتی مستغنی از هر تعریف دارد.

سورک (دلگان). سورک روستایی در دهستان هودیان بخش مرکزی شهرستان دلگان استان سیستان و بلوچستان ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این روستا ۴۵ نفر ( ۱۲خانوار ) بوده است. [ ۱]

سورک (فرخ شهر). سورک، روستایی در دهستان سورک بخش دستگرد شهرستان فرخ شهر در استان چهارمحال و بختیاری ایران است. این روستا، مرکز دهستان سورک است. [ ۱]
از جاذبه های زیارتی و گردشگری می توان به امامزاده عبدالله سورک و چشمه زاغی اشاره کرد.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۱٬۲۰۶ نفر ( ۳۶۳ خانوار ) بوده است. [ ۲]

سورک (مهرستان). سورک، روستایی در دهستان دهی بخش مرکزی شهرستان مهرستان در استان سیستان و بلوچستان ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۳۶۸ نفر ( ۷۹ خانوار ) بوده است. [ ۱]

سورَکْ
شهری در استان مازندران، شهرستان ساری، و مرکز اداری بخش میان دورود، با ارتفاعی حدود ۴۵متر. در سرزمینی تپه ماهوری در ۱۳کیلومتری شرق شمالی ساری، سر راه ساری به نکا، قرار دارد. اقلیم آن معتدل مایل به گرم و نیمه مرطوب وجمعیت آن ۸,۸۲۲ نفر است (۱۳۸۵).