[ویکی شیعه] سوره فاتحه یا حمد نخستین سوره قرآن کریم، ملقب به ام الکتاب. این سوره از سوره های «قصار» است که در عین اختصار، بنا بر روایات، در معنا بزرگ و «ام الکتاب» و اساس قرآن است. سورهٔ فاتحه، در نمازهای واجب و مستحب خوانده می شود و محتوای اصلی آن، توحید و سپاس خداوند است.
خواندن سورهٔ حمد، در موارد بسیاری، از جمله پس از نمازهای واجب، بر بالین بیمار و هنگام گذاشتن مرده در قبر، مستحب است. در عرف ایرانیان، این امر توسعه داده شده و در یادکردِ اموات و برای آمرزش آنان، سوره فاتحه می خوانند.
نام اصلی این سوره، فاتحة الکتاب است؛ به این جهت که اولین سوره قرآن است و قرآن با آن گشوده می گردد؛ و از آن رو که قرائت آن در نمازها، واجب است؛ همچنین به این علت که نخستین سوره ای است که فرود آمده است.
خواندن سورهٔ حمد، در موارد بسیاری، از جمله پس از نمازهای واجب، بر بالین بیمار و هنگام گذاشتن مرده در قبر، مستحب است. در عرف ایرانیان، این امر توسعه داده شده و در یادکردِ اموات و برای آمرزش آنان، سوره فاتحه می خوانند.
نام اصلی این سوره، فاتحة الکتاب است؛ به این جهت که اولین سوره قرآن است و قرآن با آن گشوده می گردد؛ و از آن رو که قرائت آن در نمازها، واجب است؛ همچنین به این علت که نخستین سوره ای است که فرود آمده است.
wikishia: سوره_فاتحه