[ویکی فقه] سوره زخرف چهل و سومین سوره قرآن بوده و در جزء بیست وپنجم قرار دارد و از سوره های مکی است.
۱. به شمارش بیشتر مکتب های تفسیری ۸۹ آیه، به عدد شامی ۸۸ آیه، ۸۳۳ یا ۸۳۸ کلمه و ۳۴۰۰ یا ۳۶۰۹ حرف دارد. ۲. در ترتیب نزول، شصت و سومین و در قرآن چهل و سومین سوره است.۳. پس از سوره شوری و پیش از سوره دخان نازل شد و به همان شکل اولیه ترتیب نزول، در مصحف شریف جای گرفت.۴. پیش از هجرت در مکه نازل شد و مکی است؛ به جز آیه ۴۵ که محل گفت و گو است. با این حال، برخی آن را مدنی می دانند. ۵. از سور مثانی و بیش از یک حزب قرآن کریم است.۶. بیست و چهارمین سوره از سور مقطعات است که با حروف مقطعه «حم» آغاز می شود. بنابراین از سور حوامیم به شمار می آید.۷. در ردیف چهارم از سور دارای سوگند قرار دارد که پس از حروف مقطعه آغاز و با سوگند ((والکتاب المبین)) ادامه می یابد. ۸. گفته اند دو آیه منسوخ دارد.
مطالب مهم
۱. نزول قرآن به صورت کتاب روشنگر و لزوم تدبر در آن.۲. نبوت و اهداف آن و سرنوشت متمردان از دستورهای پیامبران الهی.۳. توحید و ادله آن.۴. معاد و ترسیم صحنه ای تکان دهنده از رستاخیز.۵. بخش هایی از تاریخ پیامبران گذشته؛ مانند: حضرت عیسی و حضرت موسی علیه السّلام .
فضیلت قرائت
...
۱. به شمارش بیشتر مکتب های تفسیری ۸۹ آیه، به عدد شامی ۸۸ آیه، ۸۳۳ یا ۸۳۸ کلمه و ۳۴۰۰ یا ۳۶۰۹ حرف دارد. ۲. در ترتیب نزول، شصت و سومین و در قرآن چهل و سومین سوره است.۳. پس از سوره شوری و پیش از سوره دخان نازل شد و به همان شکل اولیه ترتیب نزول، در مصحف شریف جای گرفت.۴. پیش از هجرت در مکه نازل شد و مکی است؛ به جز آیه ۴۵ که محل گفت و گو است. با این حال، برخی آن را مدنی می دانند. ۵. از سور مثانی و بیش از یک حزب قرآن کریم است.۶. بیست و چهارمین سوره از سور مقطعات است که با حروف مقطعه «حم» آغاز می شود. بنابراین از سور حوامیم به شمار می آید.۷. در ردیف چهارم از سور دارای سوگند قرار دارد که پس از حروف مقطعه آغاز و با سوگند ((والکتاب المبین)) ادامه می یابد. ۸. گفته اند دو آیه منسوخ دارد.
مطالب مهم
۱. نزول قرآن به صورت کتاب روشنگر و لزوم تدبر در آن.۲. نبوت و اهداف آن و سرنوشت متمردان از دستورهای پیامبران الهی.۳. توحید و ادله آن.۴. معاد و ترسیم صحنه ای تکان دهنده از رستاخیز.۵. بخش هایی از تاریخ پیامبران گذشته؛ مانند: حضرت عیسی و حضرت موسی علیه السّلام .
فضیلت قرائت
...
wikifeqh: سوره_زخرف_(علوم_قرآنی)
[ویکی شیعه] سوره زُخْرُف چهل و سومین سوره قرآن و از سوره های مکی است. این سوره چهارمین سوره از سوره های حامیمات است. دلیل نام گذاری آن، استفاده از کلمه «زخرف» در آیه ۳۵ است. محور اصلی این سوره، انذار و هشدار به انسان است. ایمنی از عذاب قبر و ورود به بهشت ازجمله فضایل قرائت این سوره در روایات است.
زخرف به معنی زر و زیور است که در آیه ۳۵ به کار رفته است و به دلیل اشاره به بی ارزشی کالاها و زیور دنیایی در آیات ۳۳ تا ۳۵، این سوره به زخرف نام گذاری شده است.
زخرف به معنی زر و زیور است که در آیه ۳۵ به کار رفته است و به دلیل اشاره به بی ارزشی کالاها و زیور دنیایی در آیات ۳۳ تا ۳۵، این سوره به زخرف نام گذاری شده است.
wikishia: سوره_زخرف
[ویکی اهل البیت] سوره زخرف چهل و سومین سوره از قرآن است و دارای 89 آیه است.
سوره زخرف تمام آیاتش در مکه نازل شده است، امّا از مقاتل نقل شده است که یک آیه از این سوره مکی نیست و در بیت المقدس نازل شده و آن آیه این است «وَ سْئَلْ مَنْ أَرْسَلْنا...».(آیه 45) این سوره در ترتیب مصحف چهل و سومین سوره و در ترتیب نزول شصت و سومین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره شوری و پس از آن سوره دخان نازل شده است.
بنظر شامی این سوره هشتاد و هشت آیه دارد و به نظر بقیه هشتاد و نه آیه. اختلاف در دو آیه «حم» کوفی و «...هُوَ مَهِینٌ...».(آیه 52) حجازی بصری است.
ابن ابی کعب از رسول خدا صلی الله عله و آله نقل می کند که فرمودند: هر کس سوره «زخرف» را بخواند جزء کسانی خواهد بود که روز قیامت به آنان گفته می شود: «ای بندگان من امروز باکی نداشته ، اندوهی بخود راه ندهید» (سوره زخرف، آیه68) و بدون حساب وارد بهشت شوید.
و از ابوبصیر نقل شده است که امام صادق علیه السلام فرمودند: «هر کس سوره حم را بسیار بخواند خداوند بدن او را در قبر از آزار حشرات زمین و ساکنان قبور حفظ کند، تا روز قیامت که زیر نظر لطف الهی و بفرمان خدا همین سوره او را وارد بهشت می کند».
این سوره بطوری که آغاز و انجام آن و نیز مطالبی که بین این آغاز و انجام فاصله شده شهادت می دهد، در مقام انذار و هشدار دادن بشر است، مگر شش آیه آن که از جمله" إِلَّا الْمُتَّقِینَ یا عِبادِ لا خَوْفٌ عَلَیْکُمُ الْیَوْمَ" آغاز می شود، که این شش آیه استطرادی (و از باب حرف حرف می آورد) در وسط آیات سوره قرار گرفته. در این سوره این معنا را خاطر نشان می سازد که سنت الهی بر این جریان یافته که انبیاء و رسولانی برگزیند، و کتاب و ذکری بر آنان نازل کند، و هیچگاه اسراف و افراط مردم در قول و فعلشان او را از این کار باز نمی دارد، بلکه همواره رسولان و انبیایی فرستاده، و استهزاء کنندگان و تکذیب کنندگان ایشان را هلاک نموده، و سپس به سوی آتشی جاودانهسوق داده است. و در این بیان نخست مساله ارسال رسل را به طور اجمال ذکر می کند، و سپس از بین آنان ابراهیم و سپس موسی و آن گاه عیسی (ع) را نام می برد، و مطالبی از اسراف کفار نقل نموده، از آن جمله یکی از مهمترین گفتار آنان را که می گفتند خدای سبحان فرزند گرفته، و ملائکه دختران او هستند ذکر می کند. و این بدان جهت است که نسبت به خصوص این عقیده و رد آن عنایت داشته، و به همین جهت آن را مکرر نقل می کند و جواب می گوید، و گویندگان آن را به عذاب تهدید می کند، البته در این سوره حقایق متفرق دیگری نیز هست
سوره زخرف تمام آیاتش در مکه نازل شده است، امّا از مقاتل نقل شده است که یک آیه از این سوره مکی نیست و در بیت المقدس نازل شده و آن آیه این است «وَ سْئَلْ مَنْ أَرْسَلْنا...».(آیه 45) این سوره در ترتیب مصحف چهل و سومین سوره و در ترتیب نزول شصت و سومین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره شوری و پس از آن سوره دخان نازل شده است.
بنظر شامی این سوره هشتاد و هشت آیه دارد و به نظر بقیه هشتاد و نه آیه. اختلاف در دو آیه «حم» کوفی و «...هُوَ مَهِینٌ...».(آیه 52) حجازی بصری است.
ابن ابی کعب از رسول خدا صلی الله عله و آله نقل می کند که فرمودند: هر کس سوره «زخرف» را بخواند جزء کسانی خواهد بود که روز قیامت به آنان گفته می شود: «ای بندگان من امروز باکی نداشته ، اندوهی بخود راه ندهید» (سوره زخرف، آیه68) و بدون حساب وارد بهشت شوید.
و از ابوبصیر نقل شده است که امام صادق علیه السلام فرمودند: «هر کس سوره حم را بسیار بخواند خداوند بدن او را در قبر از آزار حشرات زمین و ساکنان قبور حفظ کند، تا روز قیامت که زیر نظر لطف الهی و بفرمان خدا همین سوره او را وارد بهشت می کند».
این سوره بطوری که آغاز و انجام آن و نیز مطالبی که بین این آغاز و انجام فاصله شده شهادت می دهد، در مقام انذار و هشدار دادن بشر است، مگر شش آیه آن که از جمله" إِلَّا الْمُتَّقِینَ یا عِبادِ لا خَوْفٌ عَلَیْکُمُ الْیَوْمَ" آغاز می شود، که این شش آیه استطرادی (و از باب حرف حرف می آورد) در وسط آیات سوره قرار گرفته. در این سوره این معنا را خاطر نشان می سازد که سنت الهی بر این جریان یافته که انبیاء و رسولانی برگزیند، و کتاب و ذکری بر آنان نازل کند، و هیچگاه اسراف و افراط مردم در قول و فعلشان او را از این کار باز نمی دارد، بلکه همواره رسولان و انبیایی فرستاده، و استهزاء کنندگان و تکذیب کنندگان ایشان را هلاک نموده، و سپس به سوی آتشی جاودانهسوق داده است. و در این بیان نخست مساله ارسال رسل را به طور اجمال ذکر می کند، و سپس از بین آنان ابراهیم و سپس موسی و آن گاه عیسی (ع) را نام می برد، و مطالبی از اسراف کفار نقل نموده، از آن جمله یکی از مهمترین گفتار آنان را که می گفتند خدای سبحان فرزند گرفته، و ملائکه دختران او هستند ذکر می کند. و این بدان جهت است که نسبت به خصوص این عقیده و رد آن عنایت داشته، و به همین جهت آن را مکرر نقل می کند و جواب می گوید، و گویندگان آن را به عذاب تهدید می کند، البته در این سوره حقایق متفرق دیگری نیز هست
wikiahlb: سوره_زخرف