سوراخ کون

سرسفره. [ س َ رِ س ُ رَ / رِ ] ( اِ مرکب ) کنایه از سوراخ مقعد باشد. ( برهان ) . مقعد. ( رشیدی ) ( آنندراج ) :
هر گه که سرسفره کس گردد شق
کوهان شتر خواهد و مقل ازرق
هر روز به موم زرد مرهم کردن
صحت پس از آن طلب نمودن از حق.
یوسفی طبیب ( از آنندراج ) .

خربه. [ خ ُ ب َ ] ( ع اِ ) سوراخ کون. ج ، خُرب ، خُروب ، اَخراب

بن
سوراخ مقعد که بعربی فقحه خوانند. ( برهان ) ( فرهنگ جهانگیری ) ( ناظم الاطباء ) . اِست. ( ربنجنی ) . کون. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) .

لا قار