سور زدن

لغت نامه دهخدا

سور زدن. [ زَ دَ ] ( مص مرکب ) بمهمانی رفتن. سور خوردن. ( فرهنگ فارسی معین ).

( مصدر ) به مهمانی رفتن سور خوردن .

junket (فعل)

خوش گذرانی کردن، سور زدن، سفر تفریحی کردن

حلوی

پیش افتادن از کسی، جلو رفتن از کسی