سودی بوسْنَوی، احمد (سارایوو ۹۳۰ـ استانبول ۱۰۰۶ق)
شارح، ادیب و شاعر بوسنیایی. مقدمات علوم را در زادگاهش آموخت و سپس تحصیلاتش را در استانبول پی گرفت. پس از چندی به دمشق و از آن جا برای شرکت در مجلس درس مصلح الدین لاری به شهرِ آمِد سفر کرد. پس از آن به استانبول بازگشت و سال ها در این شهر به کار دولتی و تدریس مشغول بود که از آن شمار می توان به تعلیم و تربیت شاهزادگان عثمانی در سرای ابراهیم پاشا اشاره کرد. پس از ۹۸۷ق، گوشه نشینی اختیار کرد و به مطالعه و تألیف و ترجمه پرداخت. ترکی، فارسی و عربی را به خوبی می دانست و به هر سه زبان آثاری تألیف کرده است. از آثارش: شرح دیوان حافظ به ترکی در سه جلد (استانبول، ۱۲۵۰ق. ترجمۀ فارسی: تهران، ۱۳۴۱ش)؛ شرح گلستان سعدی به ترکی (استانبول، ۱۲۹۰ق. ترجمۀ فارسی: تبریز، ۱۳۴۹ش)؛ شرح بوستان سعدی به ترکی که به فارسی ترجمه شده (تبریز، ۱۳۵۲ش)؛ شرح مثنوی مولوی.
شارح، ادیب و شاعر بوسنیایی. مقدمات علوم را در زادگاهش آموخت و سپس تحصیلاتش را در استانبول پی گرفت. پس از چندی به دمشق و از آن جا برای شرکت در مجلس درس مصلح الدین لاری به شهرِ آمِد سفر کرد. پس از آن به استانبول بازگشت و سال ها در این شهر به کار دولتی و تدریس مشغول بود که از آن شمار می توان به تعلیم و تربیت شاهزادگان عثمانی در سرای ابراهیم پاشا اشاره کرد. پس از ۹۸۷ق، گوشه نشینی اختیار کرد و به مطالعه و تألیف و ترجمه پرداخت. ترکی، فارسی و عربی را به خوبی می دانست و به هر سه زبان آثاری تألیف کرده است. از آثارش: شرح دیوان حافظ به ترکی در سه جلد (استانبول، ۱۲۵۰ق. ترجمۀ فارسی: تهران، ۱۳۴۱ش)؛ شرح گلستان سعدی به ترکی (استانبول، ۱۲۹۰ق. ترجمۀ فارسی: تبریز، ۱۳۴۹ش)؛ شرح بوستان سعدی به ترکی که به فارسی ترجمه شده (تبریز، ۱۳۵۲ش)؛ شرح مثنوی مولوی.