سودابه

(یا: سوتاپَک ) در شاهنامۀ فردوسی ، دختر شاه هاماوَران و زن کِیکاوس . پدر سودابه، که تاب دوری دختر خود را نداشت، به نیرنگ کیکاوس را به نزد خود دعوت کرد و سپس او را به بند کشید؛ که سودابه نیز همراه او بود. چون سیاوش پس از سال ها دوری از پدر نزد او بازگشت ، سودابه دل به او باخت . اما سیاوش درخواست سودابه را نپذیرفت . سودابه جامۀ خود درید و درباریان را خبر کرد. کیکاوس تن سیاوش را بویید و چون بوی گلاب و مشک تن سودابه را نیافت ، سودابه را سرزنش کرد. سودابه باز توطئه کرد و کیکاوس ناچار سودابه و سیاوش را برای اثبات به بی گناهی به گذشتن از آتش فرمان داد. در نتیجۀ این آزمایش سودابه به گناه دروغ محکوم به مرگ شد؛ اما به خواست سیاوش ، کیکاوس او را بخشود. پس از کشته شدن سیاوش در توران به دست افراسیاب ، رستم با خنجر سودابه را به دو نیم کرد.