سوخو سو–۲۷ ( به روسی: Сухой Су - ۲۷ ) نام گذاری ناتو: فلانکر - سی ( Flanker - C ) هواپیمای برتری هوایی مجهز به دو موتور توربوفن Saturn/Lyulka AL - 31F است که در دوران اتحاد جماهیر شوروی توسط دفتر طراحی سوخو طراحی و ساخته شده است.
این جنگنده، در اصل برای ایجاد توان مقابلهٔ نیروی هوایی اتحاد جماهیر شوروی سابق در برابر نسل جدید جنگنده های آمریکایی آن زمان به خصوص اف - ۱۴ تامکت و اف - ۱۵ ایگل ساخته شد.
سوخو ۲۷ دارای برد پروازی استثنایی، قابلیت حمل مهمات بالا و چابکی فوق العاده است و توانایی انجام مانورهای دشوار همانند کبرا و کولبیت را داراست. [ ۲] جنگندهٔ سوخو ۲۷ اغلب در نقش «ماموریت های برتری هوایی» به کار گرفته می شود، اما قادر است در اغلب مأموریت های رزمی دیگر نیز شرکت کند.
جنگندهٔ سوخو ۲۷، حاصل یک مناقصهٔ انجام شده جهت تولید جنگنده مورد نظر ارتش شوروی سابق بین شرکت های میکویان گورویچ و سوخو در دهه ۱۹۷۰ میلادی بود و حاصل این مناقصه، منجر به تولید سوخو ۲۷ و میگ ۲۹ شده است که ظاهری شبیه به هم دارند نیروی هوایی روسیه هم اکنون ۳۵۵ فروند سوخو ۲۷ در اختیار دارد.
به سال ۱۹۶۹، دولت اتحاد جماهیر شوروی، اطلاع یافت که نیروی هوایی ایالات متحده، کمپانی «مک دانل داگلاس» را جهت تولید طرح جنگندهٔ آزمایشی برتری هوایی خود، انتخاب کرده است. ( این انتخاب، در نهایت منجر به تولید جنگندهٔ اف - ۱۵ شد ) جهت پاسخگویی به این تهدید آتی، دولت اتحاد شوروی، برنامهٔ PFI ( به معنی: جنگندهٔ تکامل یافتهٔ پیشرو ) را بنیان نهاد. طبق این برنامه، قرار شد هواپیمایی جهت برابری و تقابل با جنگندهٔ جدید آمریکایی، تولید شود.
یکی از وظایفی که برعهدهٔ سوخوی ۲۷ گذاشته شده بود، حمله به هواپیماهای پشتیبانی کننده عملیات های هوایی سازمان ناتو، نظیر هواپیماهای سوخت رسان و فرماندهی و هشدار زودهنگام ( آواکس ) بود. برنامه ریزان نظامی شوروی، بر این مسئله واقف بودند که نیروهای ناتو، توانایی های شایان سوخوی ۲۷ را در نظر گرفته اند و بدین جهت، می دانستند که حملهٔ همه جانبهٔ هوایی آن ها، توسط این جنگندهٔ جدید، بسیار محدود خواهد شد.
پس از فروپاشی اتحاد شوروی، سوخوی ۲۷، نه تنها برای اجرای نقشی که از ابتدا برایش در نظر گرفته بودند، در خدمت نیروهای هوایی کشورهای مستقل همسود باقی مانده است؛ بلکه آخرین سری این جنگنده، قادر است موشک های بسیار دوربرد هوا به هوای Novator KS - 172 AAM - L را حمل نماید. این موشک ها، دارای بردی بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ کیلومتر هستند و به عنوان موشک دوربرد ضد آواکس، کاربرد دارند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین جنگنده، در اصل برای ایجاد توان مقابلهٔ نیروی هوایی اتحاد جماهیر شوروی سابق در برابر نسل جدید جنگنده های آمریکایی آن زمان به خصوص اف - ۱۴ تامکت و اف - ۱۵ ایگل ساخته شد.
سوخو ۲۷ دارای برد پروازی استثنایی، قابلیت حمل مهمات بالا و چابکی فوق العاده است و توانایی انجام مانورهای دشوار همانند کبرا و کولبیت را داراست. [ ۲] جنگندهٔ سوخو ۲۷ اغلب در نقش «ماموریت های برتری هوایی» به کار گرفته می شود، اما قادر است در اغلب مأموریت های رزمی دیگر نیز شرکت کند.
جنگندهٔ سوخو ۲۷، حاصل یک مناقصهٔ انجام شده جهت تولید جنگنده مورد نظر ارتش شوروی سابق بین شرکت های میکویان گورویچ و سوخو در دهه ۱۹۷۰ میلادی بود و حاصل این مناقصه، منجر به تولید سوخو ۲۷ و میگ ۲۹ شده است که ظاهری شبیه به هم دارند نیروی هوایی روسیه هم اکنون ۳۵۵ فروند سوخو ۲۷ در اختیار دارد.
به سال ۱۹۶۹، دولت اتحاد جماهیر شوروی، اطلاع یافت که نیروی هوایی ایالات متحده، کمپانی «مک دانل داگلاس» را جهت تولید طرح جنگندهٔ آزمایشی برتری هوایی خود، انتخاب کرده است. ( این انتخاب، در نهایت منجر به تولید جنگندهٔ اف - ۱۵ شد ) جهت پاسخگویی به این تهدید آتی، دولت اتحاد شوروی، برنامهٔ PFI ( به معنی: جنگندهٔ تکامل یافتهٔ پیشرو ) را بنیان نهاد. طبق این برنامه، قرار شد هواپیمایی جهت برابری و تقابل با جنگندهٔ جدید آمریکایی، تولید شود.
یکی از وظایفی که برعهدهٔ سوخوی ۲۷ گذاشته شده بود، حمله به هواپیماهای پشتیبانی کننده عملیات های هوایی سازمان ناتو، نظیر هواپیماهای سوخت رسان و فرماندهی و هشدار زودهنگام ( آواکس ) بود. برنامه ریزان نظامی شوروی، بر این مسئله واقف بودند که نیروهای ناتو، توانایی های شایان سوخوی ۲۷ را در نظر گرفته اند و بدین جهت، می دانستند که حملهٔ همه جانبهٔ هوایی آن ها، توسط این جنگندهٔ جدید، بسیار محدود خواهد شد.
پس از فروپاشی اتحاد شوروی، سوخوی ۲۷، نه تنها برای اجرای نقشی که از ابتدا برایش در نظر گرفته بودند، در خدمت نیروهای هوایی کشورهای مستقل همسود باقی مانده است؛ بلکه آخرین سری این جنگنده، قادر است موشک های بسیار دوربرد هوا به هوای Novator KS - 172 AAM - L را حمل نماید. این موشک ها، دارای بردی بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ کیلومتر هستند و به عنوان موشک دوربرد ضد آواکس، کاربرد دارند.
wiki: سوخو ۲۷