سوخت دان

لغت نامه دهخدا

سوخت دان. ( اِ مرکب ) جائی که مواد سوختنی ریزند. آنجا از نانوائی که گون و هیمه گرد کنند. جای گون و هیمه در دکان نانوایی. ( یادداشت به خط مؤلف ).

جائیکه مواد سوختنی ریزند آنجا از نانوائی که گون و هیمه گرد کنند جای گون و هیمه دردکان نانوایی

۱. جای ریختن سوخت.
۲. جای انبار کردن و نگه داشتن سوخت.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید