سوبهار. [ ب َ ] ( اِخ ) نام بتخانه ای بوده است حوالی غزنین. با شین هم بنظر آمده و آنرا شابهار نیز گویند. ( برهان ) ( فرهنگ رشیدی ) : بیامد به بت خانه سوبهاریکی خانه دید از خوشی چون بهار.اسدی.
