سواعا

[ویکی الکتاب] معنی سُوَاعاً: نامی یکی از پنج بت معروف که در زمان حضرت نوح پرستیده می شدند این بت متعلق به قبیله هذیل بوده است
ریشه کلمه:
سواع (۱ بار)

نوح:23] ظاهر آیه آن است که این پنج نام، نام بتهائی قوم نوح بود. ولی هشام بن محمد کلبی در کتاب الاصنام همه آنها را از بتهای جاهلیّت گفته و محل و ناریخشان را بیان کرده است و در ص 58 همان کتاب پس از تعداد اصنام که بتهای پنج گانه نیز در ردیف آنهاست گفته: این بتان مرتباً عبادت می‏شدند تا رسول خدا صلی اللّه علیه و اله و سلم مبعوث گردید و بگوبیدن آنها فرمان داد. طبرسی از ابن عباس و قتاده نقل کرده که بتهای پنجگانه را قوم نوح می‏پرستیدند سپس عرب به پرستش آنها برخاست. و نیز گفته: به قولی این نامها نام پنج نفر مرد نیکوکار بود در زمان میان آدم و نوح، بعدها مجسمه آنها را ساختند و به تدریج در نسل‏های بعدی مورد پرستش واقع شدند. و به قولی در طوفان زیر خاکها ماندند سپس بدست عربها افتادند. (العلم عنداللّه). نگارنده احتمال می‏دهیم که آیات 22و23 از سوره نوح به طور معترضه نقل قول مشرکین عرب است و بتها مال آنها بود نه از قوم نوح و اللّه اعالم. بت سواع متعلق به ذیل بن مدرکه بوده محل این بت رهاط از سرزمین ینبع از قراء مدینه بود و خدّام آن بنولحیان بودند، پس از غلبه اسلام پیغمبر صلی اللّه علیه و اله وسلم عمر و بن عاص را برای شکستن آن بت اعزام فرمود. بت سواع به صورت زنی پرداخته شده بود (فرهنگ قصص قرآن) در الاصنام محل آن را رهاط و خدّام آن را بنولحیان گفته و گوید متعلق به تهذیل بود.