سوادکوهی

سَوادکوهی
از گویش های مازندرانی که در سوادکوه و اطراف، آن واقع در جنوب شرقی مازندران بدان سخن می گویند. این گویش به ساروی بابُلی نزدیک است. صامت های سوادکوهی همانند صامت های فارسی است. تبدیلات و تغییرات آوایی هم در سوادکوهی عبارت اند از تبدیل /a/ به /e/؛ تبدیل /o/ به /e/ در bez «بُز»، تغییر /b/ به /v/ در vare «بره»؛ تبدیل /u/ به /i/ در pali «پهلو/نزد»؛ صفت قبل از موصوف می آید و نشانه اش کسره بعد از موصوف است؛ مضاف قبل از مضاف الیه و بدون علامت است: zan piar «پدر زن». در سوادکوهی نشانة مصدری -en و -an پایانی است. پیشوندهای فعلی برخی از واژه های سوادکوهی: usu «آبستن»، kark «مرغ»، dele «در/داخل»، parruz «پریروز»، gu «گاو» و verg «گرگ».
50010800