سواد سپهر

لغت نامه دهخدا

سواد سپهر. [ س َ دِ س ِ پ ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان پیروزه گون :
چارشنبه که از شکوفه مهر
گشت پیروزه گون سواد سپهر.
نظامی ( هفت پیکر ص 235 ).

فرهنگ فارسی

کنایه زا آسمان پیروز گون

پیشنهاد کاربران

بپرس