سوئیچ شبکه

سوئیچ شبکه ( به انگلیسی: Network switch ) ، یک دستگاه شبکهٔ کامپیوتری است که نقطه های شبکه یا دستگاه های شبکه را به یکدیگر وصل می نماید. این واژه معمولاً به دستگاه چند پورتی گفته می شود که پردازش و انتقال داده را در لایهٔ دوم مدل اتصال متقابل سامانه های باز انجام می دهد. سوئیچ هایی که معمولاً در لایهٔ سوم یا بالاتر پردازش را انجام می دهند، معمولاً سوئیچ چند لایه یا سوئیچ لایه ۳ خوانده می شوند. اولین سوئیچ اترنت، توسط Kalpana در سال ۱۹۹۰ معرفی شد.
سوئیچ ها دستگاه های ارتباطی هستند که وظیفه انتقال داده ها بین دستگاه ها را به عهده می گیرند. به طور ساده تر بخواهیم توضیح دهیم سوئیچ وسیله ای است که در بین راه ارتباطی دستگاه ها نصب شده تا ار ازدحام و بهم ریختگی اطلاعات بین مسیر ارتباطی جلوگیری کند. هنگامی که بسته های اطلاعاتی از یک دستگاه به دستگاه دیگر ارسال می شود ممکن است به همزمانی با اطلاعاتی دیگر از دستگاه دیگر برخورد کند. در این صورت امکان از بین رفتن اطلاعات یا دیر رسیدن اطلاعات به دستگاه مقصد وجود دارد. در این موارد وجود سوئیچ ها کمک می کند تا اطلاعات با نظم و بدون از بین رفتن به مقصد خود برسند. تفاوت سوئیچ ها با هاب در برنامه ریزی است. شما می توانید یک سوئیچ را طوری برنامه ریزی کنید تا داده های با ارزش بیشتر سریع تر به مقصد برسند. این امر باعث هوشمند شدن سوئیچ ها نسبت به هاب ها شده است. سوئیچ شبکه، یک نقش کامل را در بیشتر شبکه های مدرن محلی شبکه محلی اجرا می کند. شبکه های متوسط به بزرگ معمولاً یک یا چند سوئیچ مدیریت شده را شامل می شوند.
سوئیچ برای اتصال دستگاهای مختلف از قبیل رایانه، مسیریاب، چاپگرهای تحت شبکه، دوربین های مدار بسته و … در شبکه های کابلی مورد استفاده واقع می شود.
در وجه ظاهری سوئیچ همانند جعبه ایست متشکل از چندین درگاه اترنت که از این لحاظ شبیه هاب ( Hub ) می باشد، با وجود آنکه هر دو این ها وظیفه برقراری ارتباط بین دستگاه های مختلف را بر عهده دارند، تفاوت از آنجا آغاز می شود که هاب بسته های ارسالی از طرف یک دستگاه را به همهٔ درگاه های خود ارسال می کند و کلیه دستگاه های دیگر علاوه بر دستگاه مقصد این بسته ها را دریافت می کنند درحالی که در سوئیچ ارتباطی مستقیم بین درگاه دستگاه مبدأ با درگاه دستگاه مقصد برقرار شده و بسته ها مستقیماً فقط برای آن ارسال می شود.