سهیلی علی

دانشنامه آزاد فارسی

سُهیلی ، علی (تبریز ۱۲۷۴ ـ ۱۳۳۷ ش)
سُهیلی ، علی
دولتمرد ایرانی در دورۀ پهلوی. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را به ترتیب در تبریز و تهران گذراند و وارد مدرسۀ قزاقخانه و مدرسۀ عالی علوم سیاسی شد. در ۱۲۹۳ ش لیسانس گرفت و چون با زبان های فرانسوی و روسی آشنایی کامل داشت ، به خدمت وزارت امور خارجه درآمد و در ۱۳۰۴ ش رئیس ادارۀ شوروی وزارت امور خارجه شد سپس به معاونت وزارت طُرُق رسید (۱۳۱۰ ش). سه سال بعد معاون وزارت امور خارجه و در ۱۳۱۵ وزیر مختار ایران در لندن شد و سال بعد به وزارت امور خارجه رسید. در ۱۳۱۸ استاندار کرمان و مدتی بعد به سفارت کبرای ایران در افغانستان منصوب شد. در کابینۀ علی منصور، وزیر کشور (۱۳۱۹ ش) و در کابینۀ فروغی ، وزیر خارجه بود (شهریور ۱۳۲۰). پس از سقوط کابینۀ فروغی مدت کوتاهی نخست وزیر بود، اما پس از گذشت پنج ماه از سمت خود کناره گرفت و در مدت کوتاهی بار دیگر به نخست وزیری رسید و تا فروردین ۱۳۲۳ ش در این سِمت باقی ماند. در ۱۳۲۶ در کابینۀ حکیم الملک وزیر مشاور و سپس سفیر کبیر ایران در جمهوری فرانسه شد. از اواخر ۱۳۳۲ ش تا واپسین دوران حیاتش سفیر کبیر ایران در لندن بود.

پیشنهاد کاربران