سهمگین مرغ ( نام علمی: Gastornis ) ، یک سرده از پرندگان بی پرواز بزرگ منقرض شده است که در اواخر دوره پالئوسن و ائوسن از دوران سنوزوییک زندگی می کردند. در حال حاضر تصور می شود که این سردهٔ شامل سه یا چهار گونه مجزا است که از بقایای فسیلی ناقص که در غرب اروپای مرکزی ( انگلیس، بلژیک، فرانسه و آلمان ) یافت می شود، شناخته شده است. نمونه های کامل تری از گونه چهارم آمریکای شمالی که در گذشته در سردهٔ متمایز کهن زمین کاو[ ۲] ( نام علمی: Diatryma ) طبقه بندی شده بود، شناخته شده است. اکنون بسیاری از دانشمندان Diatryma را آن اندازه شبیه سایر گونه های سهمگین مرغ می دانند که باید در همان سرده قرار داد. گونه پنجم، که در گذشته در سردهٔ خود طبقه بندی شده بود، از چین شناخته شده است.
گونه های سهمگین مرغ پرندگان بسیار بزرگی بودند و به طور سنتی به عنوان شکارچی پستانداران کوچک در نظر گرفته می شدند. با این حال، چندین خط از شواهد، از جمله نبود پنجه های قلابدار در ردپاهای شناخته شده سهمگین مرغ و مطالعه ساختار نوک آنها، باعث شده است که دانشمندان دوباره تفسیر کنند که این پرندگان را به عنوان گیاه خوارانی که احتمالاً از مواد گیاهی و دانه های سخت تغذیه می کنند.
سهمگین مرغ از مقدار زیادی بقایای فسیلی شناخته شده است، اما واضح ترین تصویر از این پرنده از چند نمونه تقریباً کامل از گونه G. gigantea به دست می آید. اینها عموماً پرندگان بسیار بزرگی بودند، با نوک بزرگ و جمجمه های عظیم که در ظاهر شبیه به «پرندگان وحشت» گوشتخوار آمریکای جنوبی ( هراس مرغانphorusrhacids ) بودند. بزرگترین گونه شناخته شده، G. gigantea می تواند به اندازه بزرگترین موآها رشد کند و به حدود ۲ متر ( ۶ فوت ۷ اینچ ) در حداکثر ارتفاع برسد. [ ۳]
یک نسخه ساده شده از درخت خانواده که توسط آگنولین و همکارانش دریافت شد و در سال ۲۰۰۷ بازتولید شده است.
سنگواره های سهمگین مرغ از سراسر اروپای غربی، غرب ایالات متحده و چین مرکزی شناخته شده است. اولین فسیل های ( پالئوسن ) همگی از اروپا آمده اند و به احتمال زیاد این سرده از آنجا سرچشمه گرفته است. اروپا در این دوره یک قاره جزیره ای بود و سهمگین مرغ بزرگترین چهاراندام خشکی زمین بود. این پرنده شبیه فیل مرغان مالاگاسی است، پرندگان گیاهخواری که به طور مشابه، علیرغم فون بزرگ پستانداران بزرگ آن، بزرگترین جانوران در خشکی جدا افتاده ماداگاسکار بودند. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفگونه های سهمگین مرغ پرندگان بسیار بزرگی بودند و به طور سنتی به عنوان شکارچی پستانداران کوچک در نظر گرفته می شدند. با این حال، چندین خط از شواهد، از جمله نبود پنجه های قلابدار در ردپاهای شناخته شده سهمگین مرغ و مطالعه ساختار نوک آنها، باعث شده است که دانشمندان دوباره تفسیر کنند که این پرندگان را به عنوان گیاه خوارانی که احتمالاً از مواد گیاهی و دانه های سخت تغذیه می کنند.
سهمگین مرغ از مقدار زیادی بقایای فسیلی شناخته شده است، اما واضح ترین تصویر از این پرنده از چند نمونه تقریباً کامل از گونه G. gigantea به دست می آید. اینها عموماً پرندگان بسیار بزرگی بودند، با نوک بزرگ و جمجمه های عظیم که در ظاهر شبیه به «پرندگان وحشت» گوشتخوار آمریکای جنوبی ( هراس مرغانphorusrhacids ) بودند. بزرگترین گونه شناخته شده، G. gigantea می تواند به اندازه بزرگترین موآها رشد کند و به حدود ۲ متر ( ۶ فوت ۷ اینچ ) در حداکثر ارتفاع برسد. [ ۳]
یک نسخه ساده شده از درخت خانواده که توسط آگنولین و همکارانش دریافت شد و در سال ۲۰۰۷ بازتولید شده است.
سنگواره های سهمگین مرغ از سراسر اروپای غربی، غرب ایالات متحده و چین مرکزی شناخته شده است. اولین فسیل های ( پالئوسن ) همگی از اروپا آمده اند و به احتمال زیاد این سرده از آنجا سرچشمه گرفته است. اروپا در این دوره یک قاره جزیره ای بود و سهمگین مرغ بزرگترین چهاراندام خشکی زمین بود. این پرنده شبیه فیل مرغان مالاگاسی است، پرندگان گیاهخواری که به طور مشابه، علیرغم فون بزرگ پستانداران بزرگ آن، بزرگترین جانوران در خشکی جدا افتاده ماداگاسکار بودند. [ ۴]
wiki: سهمگین مرغ