سهره بال سرخ

دارای خال های قهوه ای، تارک سیاه و نوک زرد است ( پرهای شاخ مانند خاکستری در خارج از فصل تولیدمثل دارد ) . پرنده نر دارای دمگاه و چهره صورتی رنگ ( در زمستان رنگ صورتی چهره تغییر می کند ) است و در کنار بال هایش لکه بزرگ صورتی گلی دیده می شود، که در پرواز با رنگ سفید زیر بال ها ترکیب جالبی را به وجود می آورد. پرنده ماده، کمرنگ تر با بال های بی رنگ تر و نوک زرد کم رنگ، در فصل تولیدمثل، و بدون رنگ صورتی چهره، دیده می شود. این پرنده در مناطق صخره ای و کوهستانی و گاهی دارای پوشش گیاهی بوته ای بالاتر از ۲۰۰۰ متر و در زمستان ها، در ارتفاعات پایین تر، کشتزارها و علفزارهای دارای قلوه سنگ، به سر برده و داخل بوته ها یا شکاف سنگ ها آشیانه می سازد. در ایران بومی و نسبتاً فراوان است.