سهب

لغت نامه دهخدا

سهب. [ س َ /س َ هَِ ] ( ع ص ، اِ ) دشت. || زمین برابر. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || اسب توانای فراخ دو. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

سهب. [ س َ ] ( ع مص ) گرفتن چیزی بسختی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

گرفتن چیزی بسختی

پیشنهاد کاربران

بپرس