سه گانه برلین

سه گانهٔ برلین ( انگلیسی: Berlin Trilogy ) متشکل از سه آلبوم استودیویی اثر موسیقی دان انگلیسی دیوید بویی است که به صورت متوالی منتشر شده است: کم، «قهرمانان» ( هر دو ۱۹۷۷ ) و مستأجر ( ۱۹۷۹ ) . این سه گانه پس از نقل مکان بویی از لس آنجلس، کالیفرنیا به اروپا برای رهایی از اعتیاد شدید به مواد مخدر شکل گرفت. تأثیرات روی این اثر کراوت راک، ژانر موسیقی آلمان، و آلبوم های اخیر موسیقی دان انگلستانی برایان اینو را در بر می گرفت. در پی لغو ساخت آلبوم موسیقی متن برای مردی که به زمین سقوط کرد ( ۱۹۷۶؛ که بویی در آن ایفای نقش کرد ) ، بویی تور ایزولار را برگزار و سپس به اروپا نقل مکان کرد. قبل از آغاز کار روی این سه گانه، بویی اولین آلبوم انفرادی ایگی پاپ به نام ابله ( ۱۹۷۷ ) را نوشت و تهیه کرد که صدایی شبیه به آنچه که بویی در این سه گانه تجربه می کرد دارد. او همچنین قبل از ضبط «قهرمانان» در ساخت دومین آلبوم انفرادی پاپ به نام شهوت زندگی مشارکت داشت؛ هر دوی این آلبوم ها در ۱۹۷۷ منتشر شدند.
بویی این سه گانه را با همکاری برایان اینو و تهیه کنندهٔ آمریکایی تونی ویسکانتی ضبط کرد. این آلبوم ها دارای فرآیندهای ضبط مشابهی بودند. ابتدا قطعه ها پس زمینه ضبط شد و پس از آن اورداب ها به همراه متن و آواز نوشته و ضبط شدند. گیتاریست های کینگ کریمسون، رابرت فریپ و آدریان بیلو به ترتیب با گیتار لید در ساخت «قهرمانان» و مستأجر همکاری کردند. کانسکونس آو ساند از این سه گانه به عنوان «سه بُرد پیاپی در آرت راک» یاد کرد. [ ۱] کم و «قهرمانان» ژانرهای الکترونیک و امبینت را تجربه می کنند. هر دو آلبوم دارای ساختارهای مشابهی هستند که دارای قطعه های متداول تر در سمت نخست و آلات ساز در سمت دوم هستند. از سوی دیگر، مستأجر که پس از تور جهانی ایزولار دوم ضبط شده، دارای طیف گسترده ای از سبک های موسیقی، از قبیل موج نو و رگی با ترانه های متأثر تر هست؛ هر دو طرف این آلبوم از لحاظ موضوعی اشعار مختلفی دارد.
بویی در طول تبلیغ مستأجر شروع به اشارهٔ این سه آلبوم به عنوان یک سه گانه برلین محور کرد؛ اگرچه «قهرمانان» تنها بخش از سه گانه بود که به کاملاً در شهر برلین ضبط شد، بیشتر قطعه های کم در فرانسه و مستأجر در سوئیس و شهر نیویورک ضبط شده است. اگرچه این سه گانه از نظر چارچوب هنری قابل توجه است اما از لحاظ تجاری با موفق کمی همراه بوده است. بویی بعداً موسیقی این سه گانه را «دی ان ای» خود نامید. اگرچه این سه گانه در زمان پخش نظرات ضد و نقیضی داشت، اما با گذشت زمان تحسین گسترده ای را به خود جلب کرده و بسیار تأثیرگذار است. کم تأثیر عمده ای را بر ژانر پست - پانک گذاشت و الهام بخش هنرمندانی مانند جوی دیویژن و گری نیومن بود. عناصر مستأجر به عنوان پیشرویی برای ژانر موسیقی ملل شناخته شده است. فیلیپ گلس، آهنگساز و پیانیست آمریکایی، این سه آلبوم را به صورت سمفونی کلاسیک اقتباس کرد. این سه گانه در سال ۲۰۱۷ به عنوان بخشی از یک کلکسیون جعبه ای با نام یک حرفهٔ جدید در یک شهر جدید ( ۱۹۷۷–۱۹۸۲ ) بازسازی شد. [ ۲]