سه پره

لغت نامه دهخدا

سه پره. [ س ِ پ َ رَ ] ( اِ مرکب ) رجوع به سه پرک شود.

خطی چند که قمار بازان به جهت قمار بازی بر زمین کشند .

trefoil (اسم)

سه پره، شبدر سه برگه

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید