سنیژه

لغت نامه دهخدا

سنیژه. [س َ ژَ / ژِ ] ( اِ ) ریسمانی باشد که از پهنای کار زیاده می آید و آن را جولاهگان نمی بافند و بر انگشت پیچیده بگوشه ای می گذارند. ( آنندراج ) ( فرهنگ رشیدی ) ( برهان ) ( ناظم الاطباء ). ریسمانی باشد که از پهنای کار زیادت آید و آن را جولاهان نبافند، بلکه به انگشت درپیچند و بگذارند و آن را چله نیز گویند و بعضی تونه نیز گویند. ( مجمع الفرس ). || آن نی که ریسمان خام بر آن تنند. ( برهان ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران