سنگین پای

لغت نامه دهخدا

سنگین پای. [ س َ ] ( ص مرکب ) آنکه دست و پای وی از جای نتواند جنبد. ( از آنندراج ) :
خارخار شوق اگر صائب سبکدستی کند
خاک سنگین پای را با باد هم تک میکند.
صائب ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

آنکه دست و پای وی از جای نتواند جنبد

پیشنهاد کاربران

بپرس