سنگین خوار

لغت نامه دهخدا

سنگین خوار. [س َ خوا / خا ] ( اِ مرکب ) سنگخوارک و آن پرنده ای باشد کوچک و غذای او سنگریزه است. ( برهان ) ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

پرنده یست از راسته ماکیان که در صحاری لای بوته های گون و خارها لانه میسازد و دارای پرواز مقطع و کوتاه ولی سریع می باشد . پرهایش خاکستری تیره و قدش کوچکتر از کبک است . از دانه های بذور مختلف تغذیه میکند . محل زندگیش در آسیای مرکزی و غربی و آسیای صغیر است و در ایران بسیار فراوان بوده است و آنرا جهت استفاده از گوشتش شکار میکنند ( متاسفانه به علت شکار بیرون از قاعده در ایران رو به انقراض است ) باقرقره قطا سنگ خور سنگ خوار اسفهرود سفرود سنگین خوار .
سنگوارک و آن پرنده باشد کوچک و غذای او سنگریزه است

پیشنهاد کاربران

بپرس