سنگواره رد

سنگواره ردّ یا سنگواره اثر ( به انگلیسی: Trace fossil ) یا ردّسنگواره ( به انگلیسی: Ichnofossil ) ، اغلب یک سری گزارش های زمین شناسی تهیه شده از فعالیت های بیولوژیکی جانداران هستند.
سنگواره ردّی، بیشتر تحت تأثیر جانداران قرار می گیرد؛ که در اغلب موارد در سوراخ ها و درزهای غارمانند مدفون می شوند.
این اصطلاح در گذشته مفهوم گسترده تری داشته است که شامل باقی مانده هایی از دیگر ارگان های مادری بود که توسط یک ارگان تولید می شد. برای مثال کودهای سنگ شده یا بافت های بنیادی.
اثرفسیل ها بیشتر با بدنه های فسیلی برابری می کند؛ که از باقی ماندن ردهای فسیلی شده بخشی از ارگان های بدن جانداران است؛ که معمولاً آلتره شده اند توسط فرایندهای شیمیایی اخیر یا از طریق عملیات های معدنی.
ساختارهای ته نشینی یا رسوبی یعنی آن هایی که بیشتر توسط صدف های خالی و گرد در اعماق دریا هستند از طریق اخلاق های مستقیم تولید نمی شوند. یا ردیابی فسیل ها را شامل نمی شوند.
مطالعه این ردیابی ها، ردشناسی ( به انگلیسی: ichnology ) نامیده می شود که بخش بندی می شود به دیرین ردشناسی ( paleoichonology ) و نوین ردشناسی ( neoichnology ) که ردیابی نوین را مطالعه می کند.
آنها دانش هایی هستند که به شیوهٔ تغییر رفتاری آن ها می پردازند و بیشتر ما را به آن راهبر می شوند؛ و اخلاق سازنده آن ها را از روی ردیابی فسیل ها پی برده می شود. ردیابی ها نشان دهنده فرم فسیل ها در ته نشین های مدرن هستند.
برخی از این ساخته شده ها که از فسیل درست شده اند بسیار سخت هستند که ارزیاب بشوند با فسیل های مدرن تر.
گرچه آن ها نیز از باقی مانده تشکیل شده اند ولی دستیابی به آنها در گودال ها و کرانه ها و تن نشین ها بسیار سخت است.
برای trace fossil بهترین جای نگهداری در صخره های شنی است. سایز اصلی و موقعیت شکل گیری دو شاخصه اصلی هستند که به نگهداری و بهتر حفظ کردن آن ها کمک می کند؛ و بیشتر در شیل ها یا همان سنگ های رسی و آهکی مناسب ترین جا برای آن ها است.
اختصاص دادن فسیل ها به یک سازه یا رده خاص دشوار و حتی غیرممکن است فقط در موارد بسیار نادر است که محل تشکیل آن ها با سازندگانشان مطابقت می کند و در بعضی اوقات ارگانیسم های کاملاً متفاوت ممکن است آثار یکسانی داشته باشند؛ بنابراین طبقه بندی که متداول و قابل اجرا باشد وجود ندارد.