سنگه

لغت نامه دهخدا

سنگه. [ س َ گ َ / گ ِ ] ( اِ ) خارپشتی که خارهای خود را مانند تیر اندازد. ( برهان ) ( آنندراج ). خارپشت. ( اوبهی ) ( مجمع الفرس ). جانوری است از سگ کوچکتر خارهای چون تیر دارد و بمردم اندازد. ( صحاح الفرس ) تشی. سفر. مرزنگوش. پیهن. ( یادداشت بخط مؤلف ) :
تو این رو سوی پارسی چون کشی
یکی سنگه خواندش و دیگر تشی.
اسدی.
|| درخت به است که در رامسر نام سنگه بوی دهند. ( جنگل شناسی ساعی ص 242 ).

فرهنگ فارسی

خار پشتی که خارهای خود را مانند تیر اندازد خار پشت

دانشنامه عمومی

سنگه ( به ایتالیایی: Seneghe ) یک کومونه در ایتالیا است که در استان اریستانو واقع شده است. [ ۱] سنگه ۵۷٫۸ کیلومتر مربع مساحت و ۱٬۹۴۴ نفر جمعیت دارد.
عکس سنگهعکس سنگه
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس