سنگناک

لغت نامه دهخدا

سنگناک. [ س َ ] ( ص مرکب ) زمینی که دارای سنگ باشد. ( ناظم الاطباء ) :
این چنین اسبی تواند برد بیرون مر مرا
از چنین وادی به قاعی سنگناک و نیش زن.

منوچهری.

سنگلاخ، زمین پرسنگ
( صفت ) پر سنگ ( زمین ) سنگلاخ .
زمینی که دارای سنگ باشد

سنگلاخ، زمین پرسنگ.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید