سنگ نگاره های تِیمَرِه، نشان از تاریخ کهن و هنر کهن منطقهٔ تیمره در استان های اصفهان ، لرستان و مرکزی و اصفهان است و سیر آثار زندگی انسان طی هزاره ها را به نمایش می گذارد. مناطق کوهستانی و دره های فراوان اطراف گلپایگان و برخی مناطق خمین زیستگاه های کهن ایران را به نشان می گذارند. تیمره نام قدیمی منطقه ای میان سه استان اصفهان ، لرستان و مرکزی ایران است که مهم ترین و بیشترین آن هابدلیل وجود آب فراوان و بالطبع چراگاه ها و شکارگاه های بسیار در شهرستان گلپایگان در شمال غرب استان اصفهان و بخش هایی در شهرستان خمین در استان مرکزی قرارگرفته است. قدمت برخی از آن ها به ۷٬۰۰۰ سال پیش می رسد. کهن ترین کتیبه های خطی ایران، سیر تطور خط، هنرهای صخره ای کهن تطبیقی، نقاشی های کهن گونه های جانوری منقرض شده و جاذبه های مهیج گردشگری ملی و جهانی متعلق به این سرزمین است که در دسترس و بازدید علاقه مندان داخلی و خارجی می باشند. لازم است ذکر شود که تیمره، سالیانه هزاران بازدیدکنندهٔ داخلی و خارجی دارد.
... [مشاهده متن کامل]
بیشتر سنگ نگاره ها، گویای پیام ها و رخدادهایی است که در زندگی برای نگارگران یا دیده های آن ها بوده است. بشر با ابزارهای سادهٔ شکار ( سنگ های تیزچخماق ) و پس از آن رام کردن جانوران و ادامهٔ آن، کشاورزی و کاشت گیاهان در سیر زندگی نگارگران، از منظر سنگ نگاره های کهن تیمره قابل مشاهده است.
در یکی از سنگ نگاره ها در منطقهٔ تیمره، مردی دست فرزند خود را گرفته و با شکار یک مار به او آموزش می دهد. در یکی دیگر از این سنگ نگاره ها، مردانی سوار بر اسب به شکار بزکوهی پرداخته اند که نشان می دهد این منطقه در دوره های مختلف پیش از تاریخ، محل سکونت انسان بوده است.
در سنگ نگاره های جدید، نشانه هایی از زبان های باستانی دیده می شود که بر پایهٔ نمادنگاری و ایده نگاری است. همچنین برخی از حروف نگاری ها در آثار به دست آمده مشاهده شده است که تاکنون کارشناسان معنی آن ها را درنیافته اند.
این سنگ نگاره ها از لحاظ قدمت و تنوع نقوش، در دوره های تاریخی ایران به راستی بی نظیر هستند و سیر تکاملی خط مانند خط سطری, ترکی باستان و عبری در این سنگ نگاره ها دیده می شود.
کناره های رودخانهٔ اناربار نقوش صخره ای بسیاری شمارش شده و نقش های مختلفی بر سنگ های مزبور جلب نظر می کند.
... [مشاهده متن کامل]
بیشتر سنگ نگاره ها، گویای پیام ها و رخدادهایی است که در زندگی برای نگارگران یا دیده های آن ها بوده است. بشر با ابزارهای سادهٔ شکار ( سنگ های تیزچخماق ) و پس از آن رام کردن جانوران و ادامهٔ آن، کشاورزی و کاشت گیاهان در سیر زندگی نگارگران، از منظر سنگ نگاره های کهن تیمره قابل مشاهده است.
در یکی از سنگ نگاره ها در منطقهٔ تیمره، مردی دست فرزند خود را گرفته و با شکار یک مار به او آموزش می دهد. در یکی دیگر از این سنگ نگاره ها، مردانی سوار بر اسب به شکار بزکوهی پرداخته اند که نشان می دهد این منطقه در دوره های مختلف پیش از تاریخ، محل سکونت انسان بوده است.
در سنگ نگاره های جدید، نشانه هایی از زبان های باستانی دیده می شود که بر پایهٔ نمادنگاری و ایده نگاری است. همچنین برخی از حروف نگاری ها در آثار به دست آمده مشاهده شده است که تاکنون کارشناسان معنی آن ها را درنیافته اند.
این سنگ نگاره ها از لحاظ قدمت و تنوع نقوش، در دوره های تاریخی ایران به راستی بی نظیر هستند و سیر تکاملی خط مانند خط سطری, ترکی باستان و عبری در این سنگ نگاره ها دیده می شود.
کناره های رودخانهٔ اناربار نقوش صخره ای بسیاری شمارش شده و نقش های مختلفی بر سنگ های مزبور جلب نظر می کند.
