سنگ نوشته کِله شین ( به کردی: کێلەشین_در کردی به معنی سنگ مزار آبی. ) سنگ نوشته ای است که در کوه کله شین در شمال شرق عراق در حدود ۲۰۰ متری از مرز ایران یافته شده و متنی مهم دوزبانه به زبان های اورارتویی و آشوری ( اکدی ) بر روی آن حک شده است. تاریخ نگارش این متن را حدود ۸۰۰ پیش از میلاد دانسته اند. [ ۱]
سنگ نوشته کله شین نخست در سال ۱۸۲۷ توسط فریدریش ادوارد شولتز توصیف شد. بخشی از یادداشت های شولتز هنگامی که راهزنان[ ۱] به او حمله کرده و او را کشتند از دست رفته است. سفرهای بعدی باستان شناسان به این محل نیز یا به خاطر بدی هوا یا به خاطر حضور راهزنان لغو شد تا این که در سال ۱۹۵۱ جی. کمرون و بعداً در سال ۱۹۷۶ یک گروه ایتالیایی تحت حفاظت شدید نظامی موفق به نسخه برداری از این سنگ نوشته شدند. [ ۱]
متن این سنگ نوشته تصرف شهر موصاصیر ( آردینی ) توسط ایشپوئینی، شاه اورارتویی را توصیف می کند. [ ۱]
نظامیان ایرانی در زمان جنگ ایران و عراق این سنگ نوشته را به موزه ارومیه منتقل کردند. این سنگ تاریخی نماد شهر اشنویه است و مردم این شهر به وجود این سنگ و تقریبا سالم نگه داشتنش افتخار می کنند، همچنین مجسمه هایی از این سنگ ( کیله شین ) در ورودی شهر و همچین پارک ساحلی آن نصب کرده اند. [ ۲]
این سنگ نوشته پیش از انتقال به موزه ارومیه در حدود ۲۰۰ متری مرز ایران در مرز کله شین ( به کردی: کێله شین به معنای سنگ کبود ) که سیدکان عراق را به اشنویه در ایران متصل می کند قرار داشت. جایگاه این سنگ تاریخی در پیرامون روستای «درود» در غرب شهرستان اشنویه بود و از سوی عراق از توابع راوندوز به شمار می آید. [ ۳]
روستای درود بالاتر از روستای شیخان در دهستان هیق قرار گرفته است معبد و گذرگاه و همچنین رشته کوه معروفی در نوار مرزی ایران و عراق نام خود را از این سنگ گرفته اند. [ ۳]
سمت آشوری این سنگ در اثر تیراندازی های مکرر افراد ناآگاه به شدت آسیب دیده است ولی خطوط آن هنوز خواناست. در قسمت پشت کتیبه که به زبان اورارتویی است ساییدگی بر روی سنگ دیده می شود. [ ۳]
ارتفاع این سنگ نوشته ۱۶۷ سانتی متر است و عرض باریک آن چهل سانتی متر است که به عنوان رشته و اتصال در مقر چهارگوش وسط پایه به ابعاد ۲۳x ۴ سانتی متر جای گرفته است ضخامت کتیبه از بالا به پایین از ۲۸ تا ۳۰ سانتی متر متغیر است. اضلاع چهارگوش پایه حدود ۱۱۲ x ۱۱۴ سانتی متر است و این سنگ بر روی یک پایه مکعب شکل گرفته است و وزن این کتیبه همراه با پایه اش ۶/۱ تن می باشد. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسنگ نوشته کله شین نخست در سال ۱۸۲۷ توسط فریدریش ادوارد شولتز توصیف شد. بخشی از یادداشت های شولتز هنگامی که راهزنان[ ۱] به او حمله کرده و او را کشتند از دست رفته است. سفرهای بعدی باستان شناسان به این محل نیز یا به خاطر بدی هوا یا به خاطر حضور راهزنان لغو شد تا این که در سال ۱۹۵۱ جی. کمرون و بعداً در سال ۱۹۷۶ یک گروه ایتالیایی تحت حفاظت شدید نظامی موفق به نسخه برداری از این سنگ نوشته شدند. [ ۱]
متن این سنگ نوشته تصرف شهر موصاصیر ( آردینی ) توسط ایشپوئینی، شاه اورارتویی را توصیف می کند. [ ۱]
نظامیان ایرانی در زمان جنگ ایران و عراق این سنگ نوشته را به موزه ارومیه منتقل کردند. این سنگ تاریخی نماد شهر اشنویه است و مردم این شهر به وجود این سنگ و تقریبا سالم نگه داشتنش افتخار می کنند، همچنین مجسمه هایی از این سنگ ( کیله شین ) در ورودی شهر و همچین پارک ساحلی آن نصب کرده اند. [ ۲]
این سنگ نوشته پیش از انتقال به موزه ارومیه در حدود ۲۰۰ متری مرز ایران در مرز کله شین ( به کردی: کێله شین به معنای سنگ کبود ) که سیدکان عراق را به اشنویه در ایران متصل می کند قرار داشت. جایگاه این سنگ تاریخی در پیرامون روستای «درود» در غرب شهرستان اشنویه بود و از سوی عراق از توابع راوندوز به شمار می آید. [ ۳]
روستای درود بالاتر از روستای شیخان در دهستان هیق قرار گرفته است معبد و گذرگاه و همچنین رشته کوه معروفی در نوار مرزی ایران و عراق نام خود را از این سنگ گرفته اند. [ ۳]
سمت آشوری این سنگ در اثر تیراندازی های مکرر افراد ناآگاه به شدت آسیب دیده است ولی خطوط آن هنوز خواناست. در قسمت پشت کتیبه که به زبان اورارتویی است ساییدگی بر روی سنگ دیده می شود. [ ۳]
ارتفاع این سنگ نوشته ۱۶۷ سانتی متر است و عرض باریک آن چهل سانتی متر است که به عنوان رشته و اتصال در مقر چهارگوش وسط پایه به ابعاد ۲۳x ۴ سانتی متر جای گرفته است ضخامت کتیبه از بالا به پایین از ۲۸ تا ۳۰ سانتی متر متغیر است. اضلاع چهارگوش پایه حدود ۱۱۲ x ۱۱۴ سانتی متر است و این سنگ بر روی یک پایه مکعب شکل گرفته است و وزن این کتیبه همراه با پایه اش ۶/۱ تن می باشد. [ ۳]
wiki: سنگ نوشته کله شین