سنگ نوشته های پی بنای کاخ آپادانای تخت جمشید الواحی باستانی است که از دوران زمامداری داریوش بزرگ به جا مانده است. این سنگ نوشته ها از زیر ستون های کاخ آپادانای تخت جمشید کشف شده است. دو سنگ نوشته از این سنگ نوشته ها از جنس طلا و دو سنگ نوشته دیگر از جنس نقره می باشند.
... [مشاهده متن کامل]
معنی سنگ نوشته بی پناه یاد شده از داریوش:
داریوش شاه بزرگ، شاه شاهان، شاه کشورها، پسر ویشتاسپ، از تبار هخامنشی، داریوش شاه می گوید: این است کشوری که من دارم، از جایگاه سکاهایی که در آن سوی سغندند تا برسد به حبشه، از هندوستان تا برسد به لودیه، که آن را اهورامزدا، مهست ( بزرگترین ) خدایان به من بخشیده است. اهورامزدا، مرا و این خاندان شاهیم را بپایاد.
بزرگترین و باشکوه ترین کاخ داریوش اول، کاخ آپادانای تخت جمشید بوده است. بنای این کاخ در تاریخ ۵۱۵ پیش از میلاد آغاز شد و تکمیل آن سی سال طول کشید. ساختمان این کاخ بزرگ و با شکوه، کاری ماندنی محسوب می شد، به همین سبب داریوش بزرگ فرمان داد تا نام و نشان و ویژگی های ایرانشهر ( ایران ) را بر چهار سنگ نوشته ( خشت ) طلایی و چهار سنگ نوشته نقره ای، به سه زبان و خط پارسی باستان، بابلی و ایلامی حک کنند و چهار جعبه سنگی که هر کدام ۴۵ سانتی متر طول و عرض و ۱۵ سانتی متر بلندی داشت، ساختند و در هر جعبه، یک سنگ نوشته طلایی و یک سنگ نوشته نقره ای به همراه چند سکه، از نوع سکه های ایونیه و لودیه و یونان، که در آن روزگار رواج داشت ( در سال ۵۱۵ پیش از میلاد هنوز سکه های داریوش، موسوم به داریک یا داریوشی، ضرب نشده بود ) قرار دادند و در چهار گوشه تالار کاخ، زیر پی دیوار آپادانا، با تخته سنگ هایی گران مدفون ساختند.
از میان این جعبه ها و گنجینه های داخل آنها، چند عدد در طول ایام به تاراج رفته است؛ و جای خالی یکی از آنها در گوشه شمال غربی آپادانا، در دل سنگ کوه آشکار مانده بود. فردریک کرفتر در سال ۱۳۱۳ خ به بررسی این جای خالی پرداخت و نتیجه گرفت که باید در گوشه های دیگر تالار نیز نمونه آن یافت شود. پس از کنده کاری و حفاری در گوشه شمال شرقی و جنوب شرقی، جعبه ها و گنجینه های درون آنها را یافتند و به تهران فرستادند.
در اوایل انقلاب اسلامی یک لوح زرین توسط مدیریت وقت نصرت الله معتمدی نابود شد. سرقت دو لوح در سال ١٣٧٧ کشف شد. معتمدی لوح نقره را بازگرداند ولی مدعی شد که لوح طلا را آب کرده و با پول آن پیکان خریده است. هم اینک سه عدد از سنگ نوشته ها ( دو سنگ نوشته نقره و یک سنگ نوشته طلا ) در موزه ملی ایران نگهداری می شود.
... [مشاهده متن کامل]
معنی سنگ نوشته بی پناه یاد شده از داریوش:
داریوش شاه بزرگ، شاه شاهان، شاه کشورها، پسر ویشتاسپ، از تبار هخامنشی، داریوش شاه می گوید: این است کشوری که من دارم، از جایگاه سکاهایی که در آن سوی سغندند تا برسد به حبشه، از هندوستان تا برسد به لودیه، که آن را اهورامزدا، مهست ( بزرگترین ) خدایان به من بخشیده است. اهورامزدا، مرا و این خاندان شاهیم را بپایاد.
بزرگترین و باشکوه ترین کاخ داریوش اول، کاخ آپادانای تخت جمشید بوده است. بنای این کاخ در تاریخ ۵۱۵ پیش از میلاد آغاز شد و تکمیل آن سی سال طول کشید. ساختمان این کاخ بزرگ و با شکوه، کاری ماندنی محسوب می شد، به همین سبب داریوش بزرگ فرمان داد تا نام و نشان و ویژگی های ایرانشهر ( ایران ) را بر چهار سنگ نوشته ( خشت ) طلایی و چهار سنگ نوشته نقره ای، به سه زبان و خط پارسی باستان، بابلی و ایلامی حک کنند و چهار جعبه سنگی که هر کدام ۴۵ سانتی متر طول و عرض و ۱۵ سانتی متر بلندی داشت، ساختند و در هر جعبه، یک سنگ نوشته طلایی و یک سنگ نوشته نقره ای به همراه چند سکه، از نوع سکه های ایونیه و لودیه و یونان، که در آن روزگار رواج داشت ( در سال ۵۱۵ پیش از میلاد هنوز سکه های داریوش، موسوم به داریک یا داریوشی، ضرب نشده بود ) قرار دادند و در چهار گوشه تالار کاخ، زیر پی دیوار آپادانا، با تخته سنگ هایی گران مدفون ساختند.
از میان این جعبه ها و گنجینه های داخل آنها، چند عدد در طول ایام به تاراج رفته است؛ و جای خالی یکی از آنها در گوشه شمال غربی آپادانا، در دل سنگ کوه آشکار مانده بود. فردریک کرفتر در سال ۱۳۱۳ خ به بررسی این جای خالی پرداخت و نتیجه گرفت که باید در گوشه های دیگر تالار نیز نمونه آن یافت شود. پس از کنده کاری و حفاری در گوشه شمال شرقی و جنوب شرقی، جعبه ها و گنجینه های درون آنها را یافتند و به تهران فرستادند.
در اوایل انقلاب اسلامی یک لوح زرین توسط مدیریت وقت نصرت الله معتمدی نابود شد. سرقت دو لوح در سال ١٣٧٧ کشف شد. معتمدی لوح نقره را بازگرداند ولی مدعی شد که لوح طلا را آب کرده و با پول آن پیکان خریده است. هم اینک سه عدد از سنگ نوشته ها ( دو سنگ نوشته نقره و یک سنگ نوشته طلا ) در موزه ملی ایران نگهداری می شود.
