سنگ لقمه

لغت نامه دهخدا

سنگ لقمه. [ س َ گ ِ ل ُ م َ / م ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مرادف سنگ ته دندان و آن ریزه سنگ است که در وقت خوردن لقمه زیر دندان می آید. ( آنندراج ) ( بهار عجم ) :
دل افسرده باک از سختی دوران نمیدارد
ز سنگ لقمه رنجی پیر بی دندان نمیدارد.
محسن تأثیر ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

مرادف با سنگ ته دندان و آن ریزه سنگ است که در وقت خوردن لقمه زیر دندان می آید .

پیشنهاد کاربران

بپرس