سنگ قناعت

لغت نامه دهخدا

سنگ قناعت. [ س َ گ ِ ق َ ع َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) سنگی که در وقت شدت گرسنگی بر شکم بندند تا ایذای جوع کم شود، چنانکه درزمان آن حضرت ( پیغمبر ) اصحاب می بستند و این عمل مسنون است. ( آنندراج ). سنگی که در شدت گرسنگی بر شکم بندند تا اذیت آن کم گردد. ( ناظم الاطباء ) :
سنگ قناعت ما سنگ نشان ما شد
ورنه بسر نرفتی آسان ره توکل.
محسن تأثیر ( از آنندراج ).
رجوع به سنگ مجاعه شود.

پیشنهاد کاربران

- سنگ قناعت ؛ سنگی که در شدت گرسنگی بر شکم بندند تا اذیت آن کم گردد. ( ناظم الاطباء ) .

بپرس