سنگ فسان. [ س َ گ ِ ف َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) سنگی که به آن شمشیر و کارد تیز کنند و به معنی چرخ که بهندش سانی گویند، چنانکه بعضی گمان برده اند صحیح نیست. ( آنندراج ). که بدان کارد و چاقو و جز آن تیز کنند. ( از ناظم الاطباء ). سُنباذَج. صلب. ( از منتهی الارب ). سنگ سمباده. سنگ سو : ناصح برای تندی تیغزبان تو کافی است روی سخت تو سنگ فسان بود.
محسن تأثیر ( از آنندراج ).
فرهنگ فارسی
سنگی که بان شمشیر و کارد تیز کنند و به معنی چرخ که بهندش سانی گویند چنانکه بعضی گمان برده اند صحیح نیست .
