سنگ خوارج

لغت نامه دهخدا

سنگ خوارج. [ س َ خوا / خا رَ ] ( اِ مرکب ) بر وزن و معنی سنگ خوارک است که اسفرود باشد و آن جانوری است کوچک و سیاه رنگ برابر به گنجشک و چند پر مثل شاخی بر سر دارد وعربان قطاة گویندش. ( برهان ). اسفرود. قطاة. ( ناظم الاطباء ). رجوع به سنگخوار. سنگخوارک. سنگ خواره شود.

فرهنگ فارسی

پرنده یست از راسته ماکیان که در صحاری لای بوته های گون و خارها لانه میسازد و دارای پرواز مقطع و کوتاه ولی سریع می باشد . پرهایش خاکستری تیره و قدش کوچکتر از کبک است . از دانه های بذور مختلف تغذیه میکند . محل زندگیش در آسیای مرکزی و غربی و آسیای صغیر است و در ایران بسیار فراوان بوده است و آنرا جهت استفاده از گوشتش شکار میکنند ( متاسفانه به علت شکار بیرون از قاعده در ایران رو به انقراض است ) باقرقره قطا سنگ خور سنگ خوار اسفهرود سفرود سنگین خوار .
سنگ خوارک است که اسفرود باشد و آن جانوریست کوچک و سیاه رنگ برار به گنجشک و چند پرش شاخی بر سر دارد و عربان قطاه گویندش .

پیشنهاد کاربران

بپرس