سنگ خزه ایان یا سنگ خزگان ( نام علمی: Characeae ) ، تیره ای از جلبک های سبز آب شیرین در راسته کارایان است. آنها همچنین به دلیل شکنندگی ساقه های آهکی پوشیده شده از آهک و بوی بدی که هنگام پا گذاشتن روی آن ایجاد می شود، به عنوان خزه تُرد یا علف بدبو شناخته می شوند.
در برخی از تلقی ها، سنگ خزه ایان شامل تمام گونه های زنده ( موجود ) کارایان می شود، این تعریف در اینجا دنبال می شود. در تلقی های دیگر، جنس نایتلوپسیس ( Nitellopsis ) که دارای گونه های موجود و منقرض شده است، در یک خانواده جداگانه به نام فیستیلیاسه ( Feistiellaceae ) قرار می گیرد.
اعضای زنده سنگ خزه ایان دیده شده در محیط های آب شیرین و لب شور در سراسر جهان رشد می کنند و ریسه های بزرگ و ماکروسکوپیک به طول ۱۲۰ سانتی متر دارند، شاخه دار و چند سلولی هستند و از سبزینه برای فتوسنتز استفاده می کنند. تنها مرحله دیپلوئید آنها در چرخه زندگی اوسپور ( Oospore ) تک سلولی است. آنها را سنگ خزه ایان می نامید، زیرا گیاهان می توانند پس از مدتی در آهک ( کربنات کلسیم ) پوشیده شوند. «ساقه» در واقع یک ساقه مرکزی است که از سلول های غول پیکر و چند هسته ای تشکیل شده است. آنها در داشتن یک حلقه از شاخه های کوچک در هر گره در بند بی نظیر هستند که به آنها شباهت سطحی به جنس گیاه دم اسب می دهد. در این حلقه ها می توان پدیده جریان سیتوپلاسمی ( Cytoplasmic streaming ) را مشاهده کرد. پخش جریانی در سنگ خزه ها سریعترین ضبط شده در بین هر سلول است. جریان سیتوپلاسمی توسط ریز رشته های موجود در داخل سلول ایجاد می شود، همان طور که با استفاده از سیتوکالاسین بی برای متوقف کردن جریان ثابت شده است. [ نیازمند منبع]
حدود ۴۰۰ گونه موجود در سراسر جهان وجود دارد که ۳۳ گونه در بریتانیا و ایرلند طبق گفته های گرووز و بولاک - وبستر، اما استوارت و چرچ ( ۱۹۹۲ ) این تعداد را به ۲۱ کاهش می دهند.
سنگ خزه ایان فتوسنتزکننده اصلی برخی از دریاچه های دهانه آتشفشانی نیکاراگوئه هستند و در برخی شرایط می توان آنها را در عمق بیش از ۲۰ متر یافت. تیلاپیا معرفی شده ( Oreochromis niloticus ) تمام سنگ خزه ایان را در دریاچه آپویو ( Apoyo ) مصرف کرد.
آنتریدیوم ( یا گلبول ها ) و اوگونیا ( Oogonium ) ( یا هسته ها ) در زمان بلوغ توسط لایه ای از سلول های استریل محافظت می شوند. اوگونیوم مستطیلی شکل است و از یک تخمک تشکیل شده است، در حالی که آنتریدیوم کروی مملو از سلول های نخ مانندی است که اسپرماتیا تولید می کنند. در نتیجه، سنگ خزه ایان پیچیده ترین ساختار را در بین تمام جلبک های سبز دارد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر برخی از تلقی ها، سنگ خزه ایان شامل تمام گونه های زنده ( موجود ) کارایان می شود، این تعریف در اینجا دنبال می شود. در تلقی های دیگر، جنس نایتلوپسیس ( Nitellopsis ) که دارای گونه های موجود و منقرض شده است، در یک خانواده جداگانه به نام فیستیلیاسه ( Feistiellaceae ) قرار می گیرد.
اعضای زنده سنگ خزه ایان دیده شده در محیط های آب شیرین و لب شور در سراسر جهان رشد می کنند و ریسه های بزرگ و ماکروسکوپیک به طول ۱۲۰ سانتی متر دارند، شاخه دار و چند سلولی هستند و از سبزینه برای فتوسنتز استفاده می کنند. تنها مرحله دیپلوئید آنها در چرخه زندگی اوسپور ( Oospore ) تک سلولی است. آنها را سنگ خزه ایان می نامید، زیرا گیاهان می توانند پس از مدتی در آهک ( کربنات کلسیم ) پوشیده شوند. «ساقه» در واقع یک ساقه مرکزی است که از سلول های غول پیکر و چند هسته ای تشکیل شده است. آنها در داشتن یک حلقه از شاخه های کوچک در هر گره در بند بی نظیر هستند که به آنها شباهت سطحی به جنس گیاه دم اسب می دهد. در این حلقه ها می توان پدیده جریان سیتوپلاسمی ( Cytoplasmic streaming ) را مشاهده کرد. پخش جریانی در سنگ خزه ها سریعترین ضبط شده در بین هر سلول است. جریان سیتوپلاسمی توسط ریز رشته های موجود در داخل سلول ایجاد می شود، همان طور که با استفاده از سیتوکالاسین بی برای متوقف کردن جریان ثابت شده است. [ نیازمند منبع]
حدود ۴۰۰ گونه موجود در سراسر جهان وجود دارد که ۳۳ گونه در بریتانیا و ایرلند طبق گفته های گرووز و بولاک - وبستر، اما استوارت و چرچ ( ۱۹۹۲ ) این تعداد را به ۲۱ کاهش می دهند.
سنگ خزه ایان فتوسنتزکننده اصلی برخی از دریاچه های دهانه آتشفشانی نیکاراگوئه هستند و در برخی شرایط می توان آنها را در عمق بیش از ۲۰ متر یافت. تیلاپیا معرفی شده ( Oreochromis niloticus ) تمام سنگ خزه ایان را در دریاچه آپویو ( Apoyo ) مصرف کرد.
آنتریدیوم ( یا گلبول ها ) و اوگونیا ( Oogonium ) ( یا هسته ها ) در زمان بلوغ توسط لایه ای از سلول های استریل محافظت می شوند. اوگونیوم مستطیلی شکل است و از یک تخمک تشکیل شده است، در حالی که آنتریدیوم کروی مملو از سلول های نخ مانندی است که اسپرماتیا تولید می کنند. در نتیجه، سنگ خزه ایان پیچیده ترین ساختار را در بین تمام جلبک های سبز دارد.
wiki: سنگ خزه ایان