سنگ امتحان

لغت نامه دهخدا

سنگ امتحان. [ س َ گ ِ اِ ت ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) سنگ محک. ( از غیاث اللغات ) ( آنندراج ) :
مسی از زر بیالودی و می لایی چه سود اینجا
که آنگه ممتحن گردی که سنگ امتحان بینی.
سنایی.
این دل که در عیار و فانقد خالص است
بر سنگ امتحان زدنش احتیاج نیست.
بابافغانی.
که گفته ست شوم سنگ امتحان کسی
بس است همدم من طبع آزموده من.
ملا قاسم مشهدی ( از آنندراج ).

پیشنهاد کاربران