( سنگ آسیا ) سنگ آسیا. [ س َ ] ( اِ مرکب ) دو تخته سنگ گرد که در میان آنها چیزها را بسایند و آرد کنند. ( ناظم الاطباء ). آسیاسنگ. حجرالرحی. رحا. لافظة : گرم سنگ آسیا بر سر بگردد دل آن دل نیست کز دلبر بگردد.
نظامی.
چون بدیدی گردش سنگ آسیا آب جو را هم ببین آخر بیا.
مولوی.
بدورانی گرفتارم که بهر دانه گندم چو سنگ آسیا میگرددم چرخ نگون بر سر.
ملا شانی تکلو ( از آنندراج ).
رجوع به سنگ شود.
فرهنگ فارسی
( سنگ آسیا ) دو تخته سنگ گرد که در میان آنها چیزها را بسایند و آرد کنند .