سنگ استنجا

لغت نامه دهخدا

سنگ استنجا.[ س َ گ ِ اِ ت ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نبلة. ( یادداشت مؤلف ). کلوخی که با آن ازاله مانده نجاست بردبر کنند بجای آب و باید سه پاره باشد :
میالای ار توانی دست از این آلایش گیتی
که دنیا سنگ استنجاست و آلوده ست شیطانش.
خاقانی.
رجوع به کتب فقهی باب طهارت شود.

فرهنگ فارسی

نبله . کلوخی که با آن ازاله مانده نجاست برد بر کنند بجای آب و باید سه پاره باشد .

پیشنهاد کاربران

بپرس