سنکروترون

دانشنامه عمومی

سنکروترون ( به فرانسوی: synchrotron ) که نخستین بار توسط لوییس آلوارز ابداع شد، نوعی از شتاب دهنده ذرات به شکل یک حلقه دایره ای است که با کمک میدان های الکتریکی و مغناطیسی، تابش الکترومغناطیسی تولید می کند ذراتی که با سرعتی نزدیک به سرعت نور در یک محیط الکترومغناطیسی حرکت می کنند، در جهت حرکتشان، نوری منتشر می کنند که تابش سینکروترون یا نور سنکروترون نامیده می شود. تابش سنکروترن یک امکان توانمند برای مطالعه ساختمان مولکولی و تغییرات شکل و ترکیبات سلولی در هنگام واکنش های شیمیایی است که در زمینه های مختلف تحقیقاتی و کاربردی در فیزیک، پزشکی، صنعت، زیست شناسی، باستان شناسی و … کاربرد دارد. استفاده از تابش سینکروترون برای علوم بنیادی و فناوری های کاربردی، رشد فزاینده ای را در چند دهه اخیر تجربه کرده است. [ ۱]
مزیت این نوع از شتابدهنده ها نداشتن محدودیت در انرژی است که باعث می شود ذرات بنیادی را بتوان به انرژی های چندین گیگا الکترون ولت و بیشتر رساند. سینکروترونها اصولاً از جمله شتابدهنده های دایره ای هستند که از سه دهه پیش تا کنون کاربرد صنعتی داشته اند. کاربرد نور سینکروترون در نانوتکنولوژی، زیست فناوری، بیوفیزیک، محیط زیست، صنایع پتروشیمی و مواد، پزشکی و عکسبرداری، ژنتیک و شناخت و تولید داروهای جدید و نیز در علوم باستانشناسی و در مواردی در صنایع نظامی و صنایع فضایی کاربرد دارد. نور سینکروترون هنگام حرکت دایره ای ذرات باردار تولید می شود و از طریق خروجیهایی بنام خط باریکه نور به اتاقهای آزمایش و تجهیزات آزمایشگاهی هدایت می شود. اغلب سنکروترونهای نسل سوم در کشورهای اروپایی، ایالات متحده و نیز چین و ژاپن قرار دارد.
• علم حیات: بلورشناسی پروتئین
Drug discovery and research
• "Burning" computer chip designs into metal wafers
• Studying مولکول shapes and protein crystals
Analyzing chemicals to determine their composition
• Observing the reaction of living cells to drugs
• Inorganic material crystallography and microanalysis
فلورسنس studies
• مطالعه نیمه رسانا ها
Geological material analysis
تصویربرداری پزشکی
پروتون درمانی to treat some forms of سرطان
عکس سنکروترون
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

سَنْکروتْرون (synchrotron)
سَنْکروتْرون
نوعی شتاب دهندۀ ذره. در آن، ذرات با سرعت های فزاینده ای در حلقه ای توخالی به گردش درمی آیند. ذرات متحرک در حلقه به کمک آهنرباهای الکتریکی هدایت می شوند و به کمک میدان های الکتریکی، در چند نقطه از مسیر حلقه شتاب می گیرند. سنکروترون ها در اندازه های متفاوت ساخته می شوند، به طوری که قطر حلقه شان از حدود یک متر تا حدود ۲۷ کیلومتر را دربر می گیرد. سنکروترون تواترون در آزمایشگاه فرمی، محیطی حدود شش کیلومتر دارد و پروتون ها و پادپروتون ها را تا انرژی یک تِرا الکترون ولت (۱۰۰۰میلیارد الکترون ولت) شتاب می دهد. دستگاه تابش سنکروترون اروپا، که در سپتامبر ۱۹۹۴ در گرنوبل فرانسه گشایش یافت، با سرمایه گذاری ۴۰۰میلیون پوندی دوازده کشور اروپایی ساخته شده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس