سنوسی
لغت نامه دهخدا
سنوسی. [ س َ ] ( اِخ ) ( 832 - 895 هَ. ق. ). محمدبن یوسف بن عمربن شعیب سنوسی حسنی. ملقب به ابوعبداﷲ. او را تصانیف بسیاری است. از جمله : 1 -شرح صحیح بخاری. 2 - شرح مقدمات جبر و مقابله ابن یاسمین. 3 - شرح جمل خونجی در منطق. 4 - تفسیر سوره ص و مابعد آن. 5 - عقیده اهل توحید که عقیدةالکبری نامند. 6- ام البراهین که عقیدة الصغری نامند. 7 - شرح الاَّجرومیه در نحو. 8 - مساله در طب. 9 - شرح لامیه الجزائری در توحید. 10 - الوسطی در توحید. 11 - مقدمات در توحید. 12 - شرح صغری الصغری در توحید. 13 -نصرة الفقیر در وعظ. ( از اعلام زرکلی ج 3 ص 1007 ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید