سنه

[ویکی الکتاب] معنی سُنَّةُ: طریقه معمول و رایج که غالبا یا دائما جاری باشد .
معنی سَنَةٍ: سال
معنی سِنَةٌ: چرت - سست شدن بدن جانداران در ابتدای خواب
معنی سِنِینَ: سالها (جمع سنة )
معنی یَتِیهُونَ: سرگردان هستند (عبارت "قَالَ فَإِنَّهَا مُحَرَّمَةٌ عَلَیْهِمْ أَرْبَعِینَ سَنَةً یَتِیهُونَ فِی ﭐلْأَرْضِ " : "[خدا] فرمود: این سرزمین مقدس [به کیفر نافرمانی] تا چهل سال بر آنان حرام شد، همواره در طول این مدت در زمینِ [سینا] سرگردان خواهند بود" ، به ...
معنی عُزَیْرٌ: عزیر که یهود او را به زبان عبری عزرا میخواند، همچنانکه نام یسوع وقتی از عبری به عربی وارد شده به صورت کلمه عیسی درآمده ، و بطوری که میگویند کلمه یوحنا ی عبری در عربی یحیی شده است . و این عزرا همان کسی است که دین یهود را تجدید نمود ، بخت النصر مردان ی...
ریشه کلمه:
سنن (۲۱ بار)

طریقه. رویه یعنی اگر به عداوت اسلام و رسول خدا صلی اللّه علیه و اله و سلم برگردند طریقه گذشتگان یعنی طریقه و رویه خداوند درباره کفّار دیگر که هلاکشان کرد، گذشته و روشن شده است. طبرسی گوید: سنّت و طریقه و سیره نظیر هم اند. دلیل اینکه مراد از سنّت در آیه طریقه خداست آیات ذیل است که صریحاً به خدا نسبت داده شده است مثل ، . سنة رسول طریقه اوست جمع سنّت سنن است ، . سنت‏ها و طریقه‏های انبیای سلف است و در آیه اول مراد از آن عذاب و هلاک می‏باشد. * و این تعبیر با مختصر تفاوت در آیه 77 اسراء و 62 احزاب و 23 فتح نیز آمده و همه درباره اهلاک و تعذیب کفّار است و روشن می‏کند که رویه خدا تغییرناپذیر است راغب بعضی از آنها را به اصول شرایع حمل کرده ولی آیات در ان زمینه نیستند گرچه اصول شرایع نیز یکسان است. در «حول» از المیزان نقل شد که تبدیل آن است عافیت و نعمت به جای عذاب گذاشته شود و تحویل آن است که عذاب مثلا از قوم مستحق به قوم غیر مستحق یابد.

سِنِّه
هستۀ اولیۀ شهر سنندج بود و در ۱۰۴۶ق و دورۀ سلطنت صفویان به عنوان مقر حکمرانی به وسیلۀ سلیمان خان اردلان حکمران کردستان بنیان نهاده شد. روی یک تپه بود و بارو و چهار دروازه با نام های دروازۀ قلعه چولان به غرب، دروازۀ بازار به شرق، دروازۀ عبدالعظیم به سمت قبله و دروازۀ تپوله داشت. بعدها جزئی از شهر شد و محله میان قلعه را تشکیل داد که خیابان فردوسی و کوچۀ میان قلعۀ کنونی بازماندۀ آن است. در اواخر دورۀ صفوی یک مسجد و مدرسه در آن ساخته شد و در دورۀ فتحعلی شاه قاجار باغ فردوس یا فردوسی و مسجد والی در آن احداث شد. در اواخر دورۀ قاجار بخش بزرگی از باغ فردوس به میدان مشق و نقاره خانه و سربازخانه تبدیل شد. در ۱۳۱۱ش در میدان مشق ستاد لشکر احداث و بعدها اندرونی باغ به باشگاه افسران تبدیل شد که پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، به نهاد سپاه پاسداران اختصاص یافت. در ۱۳۴۹ش در جای میدان مشق پارک فردوسی احداث شد.