سنطلیل

لغت نامه دهخدا

سنطلیل. [ س َ طَ ]( ع ص ) درازبالا. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). چنین ضبط شده و صواب سنطیل است. ( تاج العروس ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران