سنر

لغت نامه دهخدا

سنر. [ س َ ن َ ] ( ع اِمص ) بدخویی. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). بدخویی. سرکشی. خودسری. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

بد خویی . بد خویی و سرکشی و خود سری

پیشنهاد کاربران

بپرس